تنبیه عرفانی
چنانچه سابقاً در بیان حقیقت «لیلة القدر» مذکور شد، از مراتب وجود و تعیّنات غیب و شهود به اعتبار احتجاب شمس حقیقت در افق آنها «لیل» تعبیر شود؛ و بنا بر آن، «لیلة القدر» لیله ای ایست که حق تعالی به حسب جمیع شئون واحدیّت جمع اسماء و صفات، که حقیقت اسم اعظم است، در آن محتجب باشد. و آن تعیّن و بنیۀ ولیّ کامل است که در زمان رسول خدا آن سرور، پس
کتابآداب الصلوة - آداب نمازصفحه 344 از آن، ائمّۀ هدی، واحداً بَعْدَ واحدٍ، می باشند. بنابراین، «فجرِ» لیلة القدر وقتی است که آثار شمس حقیقت از خلف حجب تعیّنات ظاهر گردد. و طلوع شمس از افق تعیّنات، «فجر» یوم القیمة نیز هست. و چون از مدت غروب و احتجاب شمس حقیقت در افق تعیّناتِ این اولیاء کمّل تا وقت طلوع فجر که مدت «لیلة القدر» است، آن لیلۀ صاحبِ شرف از تصرّفات شیطانیّه مطلقاً سالم است و به همان طور که شمس محتجب شده است بی کدورت و تصرف شیطانیّه طالع شود، فرموده است: «سلام است آن شب تا طلوع فجر.» و اما سایر لیلها یا اصلاً سلامت ندارند، و آن لیالی بنی امیه و امثال آنها است؛ و یا سلامت به جمیع معانی ندارند، و آن لیالی سایر ناس است.
کتابآداب الصلوة - آداب نمازصفحه 345