مصاحبه
زمان: 10 دی 1357 / 1 صفر 1399
مکان: پاریس، نوفل لوشاتو
موضوع: پیش بینی سال 1979 میلادی ـ سیاست خارجی جمهوری اسلامی
مصاحبه کننده: خبرنگار مجلۀ هفتگی انگلیسی زبان لبنانی بیروت
سؤال: [پیش بینی شما برای ایران سال 1979 چیست؟]
جواب: آنچه مسلّم و قطعی است این است که اوضاع ایران جز با سقوط شاه و برچیده شدن رژیم سلطنتی و استقرار حکومت اسلامی آرام نمی گیرد. امروز علی رغم قدرت نظامی جهنمی شاه، این ملت ایرانند که ابتکار عمل را در دست دارند و از این جهت قدم به قدم رژیم حاکم ایران و حامیانش را عقب نشانده اند و در ماههای آینده به یاری خدای تعالی شاهد پیروزیهای درخشانتری خواهند بود.
ــ [به نظر شما تحت چه اوضاع و احوالی یک نوع سازش با شاه ممکن می گردد؟ مثلاً می پذیرید که اصلاحی در قانون اساسی بشود که بنابر آن شاه مانند پادشاه انگلیس به عنوان مظهری در رأس دولت بماند؟]
ــ اولاً سازش با یک فرد جانی مانند شاه، خیانت به ملت ایران و اسلام است. و در ثانی ملت ایران در رفراندم تاسوعا و عاشورا با اکثریت قریب به اتفاق، قاطعانه شاه و رژیم سلطنتی را محکوم کرده و خواستار برقراری جمهوری اسلامی شده است. بنابراین هیچ کس حق ندارد با شاه که از سلطنت مخلوع است سازش کند و یا اساس سلطنت را بپذیرد، چه شخص محمدرضا پهلوی در این مقام باشد یا دیگری. و به همین دلیل، قانون اساسی که رژیم ایران را سلطنتی می شناسد، چون از نظر ملت رژیم سلطنتی مردود است، از اعتبار ساقط است و باید قانون اساسی جدیدی تدوین شود.
ــ [آیا شما کناره گیری شاه را به نفع پسرش می پذیرید؟]
ــ هیچ فردی از دودمان پهلوی مورد قبول ملت نیست و نه تنها در مقام سلطنت بلکه در هیچ
مقام دولتی هم حق ندارند دخالت کنند.
ــ [آیا فکر می کنید دامنۀ حوادث ایران به ترکیه نیز کشیده شود؟]
ــ نهضت مقدس ایران، نهضت اسلامی است و از این جهت بدیهی است که همۀ مسلمین جهان تحت تأثیر آن قرار می گیرند.
ــ [فکر می کنید در کوششهایتان برای سرنگون کردن شاه چه دولتی به شما کمک می کند؟]
ــ ملت ایران با ارادۀ آهنین خود تنها با اتکا به نیروی الهی قیام کرده است و در این نهضت به هیچ دولتی متکی نیست، و به خواست خدای تعالی با حفظ استقلال در نهضت خود، شاه را سرنگون خواهد کرد. ولی وظیفۀ همۀ دولتهای اسلامی در درجۀ اول و سایر دولتها که مایلند در آینده با ملت ایران روابط حسنه داشته باشند این است که ملت مظلوم و قهرمان ایران را در رسیدن به اهدافش یاری کنند و تاکنون هیچ دولتی از ملت ایران دفاع نکرده است.
ــ [شما به عنوان رهبر مخالفین، روابط جاری خود را با دوَل و افراد زیر چگونه توصیف می کنید؟ 1ـ دستگاه کارتر 2ـ دولت روسیه 3ـ دولت چین 4ـ دولت عراق 5ـ کشورهای عرب تولید کنندۀ نفت 6ـ سادات 7ـ اسرائیل 8 ـ یاسر عرفات و جنبش فلسطین.]
ــ رئیس جمهوری امریکا با حمایتهای بیدریغ خود از شاه و اهانتهایی که به ملت ایران نموده است در صف دشمنان ایران قرار گرفته است. و روسیۀ شوروی هم اگرچه نه در حد امریکا، ولی تاکنون نه تنها شاه را محکوم نکرده بلکه، از او حمایت هم کرده است و از تحریف نهضت مقدس اسلامی ایران خودداری نکرده است. رئیس کشور چین وقیحانه از روی کشتگان ما عبور کرد و در کاخ شاه از اقدامات مترقیانۀ او هم ستایش نمود. دولت عراق هم زیر فشار شاه از اقدامات هر کس که در خاک عراق به نفع ملت ایران انجام دهد جلوگیری می کند. سادات هم با اقدامات خود علیه مصالح مسلمین و کشورهای عرب و برادران فلسطینی، مطرود جهان عرب و اسلام است. اسرائیل از نظر
اسلام و مسلمین و تمامی موازین بین المللی، غاصب و متجاوز است و ما کمترین اهمال و سستی را در پایان دادن به تجاوزات او جایز نمی دانیم. و من در فرصتهای مناسب از اقدامات و تلاشهای یاسر عرفات برای به دست آوردن حقوق فلسطینی ها و برگرداندن اراضی اسلامی به مسلمین حمایت کرده ام.
ــ [آیا شما از یک حکومت غیر نظامی تحت ریاست کریم سنجابی در پست نخست وزیر به عنوان راه حلی برای بحران ایران حمایت می کنید؟]
ــ با وجود شاه هیچ راه حلی امکانپذیر نیست.
ــ [آیا دعوت شما به اعتصاب در صنعت نفت بی پایان است و یا تا وقتی است که شاه کنار برود؟]
ــ بله تا وقتی است که شاه کنار برود. شاه نفت ما را برای تحکیم خودش بدون هیچ مجوزی به امریکا می داد و از پول آن اسلحۀ امریکایی که به هیچ درد ملت ایران نمی خورد، می خرید. اصولاً نفت تاکنون پشتوانۀ حکومت غاصبانۀ شاه بود و من حکم کردم که دیگر صادر نشود و اعتصاب تا رفتن شاه ادامه دارد. بعداً ما نفت را به هر کشوری که مایل باشیم می فروشیم.
ــ [تحت چه شرایطی ـ اگر شما وجود چنین مقتضیاتی را منطقی می بینید ـ ارتش شاهنشاهی ضد شاه خواهد شد؟]
ــ هم اکنون طبق اخبار واصله، مخالفت سربازان و افسران با شاه و دستورات فرماندهان خود روزافزون است. سربازها از خدمت ارتش فرار می کنند. در بسیاری موارد فرماندهان خود را کشته اند و بسیاری از آنها هم که در ارتش باقی مانده اند، موافق با کشتار شاه نیستند و طبیعی است که شاه آخرین امیدهای خود را به ارتش از دست بدهد.