مجله نوجوان 07 صفحه 28

برای عزاداری ماه محرم کجا بروم؟ اسماعیل امینی دیگر بچّه نیستیم که بگویند زورت به علم و بیرق نمی­رسد، درست است که علامت بزرگ هیئت چند سالی است که بیرون از هیئت نمی­رود امّا از آن همه پرچم و علم و بیرق یکی که به من می­رسد. من که تقریباً ده سال است به این تکیه می­آیم و عزاداری می­کنم. اگر امسال بتوانم علمدار بشوم و جلوی دسته قرار بگیرم خیلی خوب است همه بچّه­های محل و حتّی معلّمهایم مرا می­بینند که بزرگ شده­ام و می­توانم علم بردارم. *** دایی رضا می­گوید بهتر است کمک دست او در آشپزی و آبدارخانه باشم و برای پذیرایی از عزاداران امام حسین علیه­السّلام کار کنم امّا من این کار را دوست ندارم اگر فقط روزهای آخر یا موقع شام و ناهار باشد بد نیست بالاخره دوستانم برای گرفتن نذری کارشان به من می­افتد و می­فهمند که من هم برای خودم کاره­ای هستم امّا کار کردن در آشپزخانه را اصلاً دوست ندارم.آنجا که کسی آدم را نمی­بیند. *** کاش صدایم خوب بود یک کمی هم اعتماد به نفس داشتم و خجالتی نبودم آن وقت می­توانستم با وساطت دایی رضا برای دستۀ نوجوانان هیئت نوحه بخوانم. اگر می­شد که معرکه بود! پسر تصور کن که میکروفون در دست داری نوحه می­خوانی و دست تکان می­دهی و همه به تو توجه می­کنند و با آهنگ دستهای تو هماهنگ سینه می­زنند!! *** علیرضا می­گوید: اگر یکی از هیئتها را بروی هر کاره­ای که باشیم بقیه هیئت­ها را از دست می­دهیم. بیا هر شب به یکی از هیئت­ها برویم و بقیّه وقت را هم کنار خیابان باشیم و دسته­ها را تماشا کنیم امّا حرف علیرضا چندان به دلم نمی­چسبد خیال می­کنم که نشستن کنارخیابان و تماشای دسته­های عزاداری برای یک نوجوان بلکه جوان برومندی مثل من اُفت دارد!! *** راستی مگر من تحصیل کرده و با سواد نیستم؟ مگر من شاگرد ممتاز مدرسه نیستم؟مگرهمیشه درحال مطالعه و تفکّر وحل مسئله­های علمی نیستم؟من کجا، هیئت عزاداری و سینه­زنی کجا؟ من می­توانم در خانه بمانم و برای خودم چند تا مقاله و کتاب دربارۀ حماسۀ کربلا مطالعه کنم یا حتی مطالبی دراین زمینه برای نوجوانان بنویسم. من از همین دوران نوجوانی باید نشان بدهم که با دیگران فرق دارم و قرار است برای خودم یک شخصیت علمی و دانشگاهی بشوم!! *** امّا وقتی که در خانه­ام حتی اگر بهترین کتابها را بخوانم