قهرمان تاریخ
ای جاودانه مرد که دین از تو جان گرفت
حقا که از تو حق، شرف جاودان گرفت
آوازه شکوه تو، کران تا کران گرفت
این فخر بس، که طفل زبان وانکرده نیز
نام تو و درود تو را بر زبان گرفت
این نهضت عظیم، که حق پشتبان اوست
از همت تو، اوج زمین و زمان گرفت
شد انقلاب، گلشن سرخی که بر شفق
گلهای او کشید سر و آسمان گرفت
صد موج شد بلند ز هر قطره خون خلق
کاخ فریب و مفسده را در میان گرفت
در خشکسال فاجعه خشکید و فرّ عدل
از موج خون زندهدلان باز جان گرفت
رنگینکمان جنبشت ای بارش نبوغ
شد طاق نصرتی و فضای جهان گرفت
اسلام ز استقامت شور آفرین تو
پیرانه سر، دلی خوش و بختی جوان گرفت
از عزم تو که سختتر از کوه آهن است
دین برفراشت قامت و تاب و توان گرفت
توفنده انقلاب تو از بس که تند پوست
از دست باد بادیه پیما، عنان گرفت
خشم خدایی تو، برای نجات خلق
با یک نهیب، راه بر اهریمنان گرفت
هر حیله داشت دشمن خود سر، به کار برد
از شش جهت به روی تو راه امان گرفت
گاهت به حبس و گاه به تبعید، خست جان
هر دم تو را به تیر حوادث نشان گرفت
تاریخ آزمود بس آزاده مرد را
چون از تو به ندید تو را قهرمان گرفت
چون دیدهات ندید به جز حق خدا تو را
از بهر پاس قلعه حق،دیدهبان گرفت
راه خداست راه تو پای رهگشای خلق
فرخنده آنکه راه تو در پیش جان گرفت محمد حسین بهجتی "شفق"
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 42صفحه 11