ابوالفضل زرویی نصر آباد
طنز
در لزوم ادب کردن فرزند و مصیبت فرزند بیادب گوید
گر چه محبوب و نازنین و تک است
بچّة با ادب چه بی نمک است !
بچه وقتی که با ادب باشد
توی قندان نمک نمیپاشد
نخورد هیچ، بی هماهنگی
چک و پس گردنی و اُردنگی
توی قنداقه تا زمان بلوغ
نکند خانه را شلوغ و پلوغ
بیخود و بیجهت نمیخندد
نخ به پای مگس نمیبندد
موقع صرف شام و وقت نهار
ساکت و بی صداست چون دیوار
نرود مثل خرس «کوآلا»
از سروکول مادرش بالا
می زند بعد جوک، فقط لبخند
نکند خنده با صدای بلند
جمله ای توی مشق خط، الگوست :
« ادب مرد، به ز دولت اوست »
گفته ایضاً حکیم نامیِ روم :
بی ادب شد ز لطف حق، محروم
اگر آرام یا جَلَب باشد
بچه باید که با ادب باشد
نرود مطلقاً کنار اجاق
نکند ورجه وورجه دور اتاق
نکند ظهر، با سعید و امیر
توی سوراخ قفل مردم، قیر
نشکند فیلترِ «منسجر» را
قفلِِ رمز و کُدِ «رسیور» را
بچة با ادب، زپرتی نیست
تنبل و بی حیا و قرتی نیست
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 176صفحه 12