مجله نوجوان 198 صفحه 3

سرمقاله قسمت سیزدهم در حاشیۀ سفر به عتبات عالیات بین‏الحرمین دیرمسؤول: مهدی ارگانی سردبیران: افشین علاء/ محسن وطنی دبیرتحریریه: فاطمه سالاروند مدیر هنری: حامدقاموس‏مقدم صفحه‏آرایی: مهدی وطنی/زهراسادات موسوی گروه‏هنری: لیلا‏بیگلری/ مجید‏صالحی عاطفه‏شفیعی‏راد/سارا‏قاموس‏‏مقدم/نازنین جمشیدی ویراستار: حسام‏الدین قاموس مقدم تلفکس: 88836792/77648693 نشانی: تهران-صندوق پستی3563-14155 توزیع و‏امور مشترکین: محمدرضا ملّازاده فکس: 66712211 تلفـن: 66706833 به سرزمین اسرارآمیز دعا بیا من جاسوس نیستم ربطی به رندۀ آشپزخانه ندارد خاطرات نورانی شعرهای بی‏خیال بندباز یک پیشنهاد با نیّت خیر از کِرَک بترسید نورچشمی در حج وقتی یک جوجه پیدا می‏کنی! اعصاب‏نوردی با چاشنی فرهنگی جور دیگر باید دید نوشته‏های شما بابا بزرگ عزیز و علیرضا جان چگونه تبعید شدم شاید از تیم ملی خداحافظی کنم جدول و سرگرمی حج در کلام امام جوان‏ترهایی که مثل من برای اولین بار به زیارت کربلا مشرّف شده‏اند گمان می‏کنند که مثل تمامی زیارتهای دیگر باید با غسل زیارت وارد حرم شوند امّا پدربزرگم که پیرترین فرد کاروان است یادآوری می‏کند که سنت زیارت امام حسین علیه‏السلام و شهدای کربلا این است که زائران با گرد و خاک راه و لباسهایی که در راه زیارت به تن داشته‏اند وارد حرم شوند. باید اول به زیارت علمدار کربلا، عباس‏بن‏علی‏علیه‏السلام برویم و برای زیارت حضرت اباعبدالله از ایشان اذن بگیریم اما پدربزرگ می‏گوید قبل از ورود به حرم حضرت عباس‏علیه‏السلام، مدتی را در بین‏الحرمین بنشینیم. سینه‏زنان به سمت بین‏الحرمین حرکت می‏کنیم و در گوشه‏ای می‏نشینیم. مداح کاروان روضه می‏خواند و زائران اشک می‏ریزند. در بین‏الحرمین مشکل می‏توانی باور کنی که اولین و مهمترین دعایت در تمامی ظهرهای عاشورایی که پشت سر گذاشته‏ای مستجاب شده باشد. مشکل می‏توانی باور کنی که در جایی نشسته‏ای که سالها آرزویش را داشته‏ای و برایش اشک ریخته‏ای و مشکل می‏توانی باور کنی که گنبد طلایی رنگی که روبرویت می‏بینی گنبد حرم نورانی سرور و سالار شهیدان عالم است. بین‏الحرمین جای عجیبی است؛ مسیر کوتاهی است که بین حرم مطهر حضرت اباعبدالله‏الحسین علیه‏السلام و حرم مطهر حضرت ابوالفضل علیه‏السلام واقع شده است و تو به درستی نمی‏دانی که باید به کدام طرف چشم بدوزی. داری به گنبد طلایی و پرچم سرخ حرم امام حسین علیه‏السلام نگاه می‏کنی که دلت برای تماشای گنبد حرم حضرت عباس علیه‏السلام تنگ می‏شود و هنوز از تماشای گنبد حرم عباس سیر نشده‏ای که درمی‏یابی نمی‏توانی چشم از گنبد حرم حضرت اباعبدالله برداری و پشت به آن بایستی. انگار که بین ماه و خورشید ایستاده باشی، در نور غرق می‏شوی و به جز نور چیز دیگری نمی‏بینی. اینجاست که دیگر کاری از دست زبان بر نمی‏آید و تنها اشک می‏تواند ترجمان شوق حضور تو باشحج در کلام امام ادامه دارد...