مجله نوجوان 229 صفحه 15

بعد مرا به یک سری دستگاه با سیم وصل کرد و من بر صفحة « ویو » نقاط و امواجی دیدم . مأمور پرواز گفت : « ضربان قلب ، طبیعی » و بر گاغذ چیزی یادداشت کرد . - اسکن مغز ، کامل . و دوباره یادداشت کرد . - فشارخون ، طبیعی . هیچ نگرانی وجود ندارد . همه و همه چیز بسیار زیبا . پرسیدم : « آیا در رگ هایم خون واقعی جریان دارد ؟ » عمه کاترین گفت : « البته که خونت واقعی است . تو در مدلی کامل هستی . من برایش پول زیادی پرداختم . چطور می شود گفت که تو واقعاً تو هستی ؟ ! » مأمور سفر گفت : « ببخشید یک راه وجود دارد ! » بعد دستم را گرفت و گذاشت بر پشتم . برآمدگی کوچکی حدود پنج اینچ بر پوستم حس کردم . پرسیدم : « این چیه ؟ ! » - این CES است . یعنی شکاف ورودی کامپیوترت . برنامه کامپیوتری تو از اینجا وارد می شود . و این تنها فرق بدن الفایی ات و بدن اصلی زمینی ات است ! عمه کاترین سریع گفت : « کافیه ! من او را هر طور که باشد دوست دارم . حالا دیگر ما باید برویم . » مأمور پرواز گفت : « می توانی بلند شوی جک ، چه احساسی داری ؟ » - خوبم ؟ - می توانی ترمینال را ترک کنی . از اینکه برای سفر به آلفا « ویا کد » را انتخاب کردی متشکریم ! ایستادم ، بعد به طرف عمه کاترین رفتم . می خواستم او را در آغوش گرفته و ببوسم . به هر حال ، از جای خیلی دوری برای دیدنش آمده بودم. فامیل ما خیلی اهل بوسیدن و در آغوش کشیدن هستند . عمه کاترین همیشه وقتی ما را می دید می بوسید . در دنیا ما تنها فامیلش بودیم . دست هایم را برای در آغوش گرفتنش باز کردم ولی او پا پس کشید . خیلی تعجب کردم . - دیر است جک باید برویم . کارهای خیلی زیادی داریم که قبل از بازگشت به زمین لازم است انجام دهیم . بدون انیکه حتی با من دست بدهد یا حرف دیگری بزند با شتاب از در بیرون رفت . هنوز حیران بودم که این همه عجله چه علتی دارد ! به هرحال به دنبالش راه افتادم و شنیدم که مأمور سفر در بلندگو اعلام کرد : « اینجا و یا کد است ، آلفا 1 شهر ناتینگهام . جک استیونس به سلامت از زمین رسید . همة قسمت ها درست کار می کند . » دویدم که به عمه کاترین برسم . دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 17 پیاپی 229 / 17 مرداد 1388