مجله نوجوان 232 صفحه 9

در تنگنای محاصره هنگامی که پیامبر اسلام(ص) پس از سه سال دعوت پنهانی ، به امر خداوند مأمور به دعوت آشکار وگسترش دامنه پیام الهی خود شد ، ندای دعوتش طوفان خشم جاه طلبان و گردن کشان را برانگیخت از این رو کافران آنان را از شهر بیرون کرده و به "شعب ابی طالب" روانه ساختند و در تنگنای محاصره اقتصادی قرار دادند . شدت این محاصره به قدری بود که یا از گرسنگی بمیرند و یا به سوی بت پرستان و خدایانشان باز گردند . هنگامی که رسول خدا(ص) با یارانش از شهر بیرون می رفتند ، خدیجه نیز بدون ذره ای تردید با آنان همگام شد . او در طول این سه سال ، هزینه محاصره شدگان را به عهده گرفته بود و هر از چند گاه مایحتاج آنان ، از اموال خدیجه (ع) و مخفیانه به شعب ابی طالب می رسید . مباهات امامان امامان معصوم علیهم السلام در موارد متعدد به وجود بانوی ارج مند جهان ، حضرت خدیجه (ع) ، مباهات و افتخار کرده اند ، مثلاً امام حسین علیه السلام روز عاشورا ، در ضمن خطبه ای که خود را به دشمن معرفی می کرد فرمود : "شما را به خدا سوگند ، آیا می دانید که جده من خدیجه (ع) دختر خویلد است" . یا امام سجاد علیه السلام در مجلس یزید در دمشق ، در فرازی از سخن رانی اش ، خود را چنین معرفی می کند که : "من پسر خدیجه بانوی بزرگ اسلام هستم" . هم چنین در دعای ندبه هنگامی که امام عصرمان را یاد می کنیم ، چنین می خوانیم؛ "کجاست پسر پیامبر برگزیده اسلام (ص) و پسر علی پسندیده علیه السلام و پسر خدیجه والا مقام (ع)" . القاب حضرت خدیجه حضرت خدیجه (ع) پیش از ولادت در کتاب آسمانی انجیل که بر حضرت عیسی نازل شد ، به عنوان "بانوی مبارکه" و هم دم مریم در بهشت یاد شده است هم چنین در عصر جاهلیت که بسیاری از زنان به انحراف های عصر جاهلی آلوده بودند ، حضرت خدیجه(ع) به خاطر قداست و پاکی به عنوان "طاهره" یعنی پاک سرشت و پاک روش خوانده شد . از سویی نیز شخصیت خدیجه (ع) آن چنان چشم گیر بود که او را به عنوان "بانوی بانوان" و "سرور زنان" می خواندند . لقب دیگر آن حضرت "کبری" است که به معنی "ارج مند و والا مقام" می باشد . فرزندان بنا بر نقل مشهور ، حضرت خدیجه از پیامبر (ص) دارای شش فرزند به نام های قاسم عبدالله - که با لقب طیب و طاهر نیز خوانده می شد- زینب ، رقیه ، ام کلثوم ، و فاطمه زهرا (ع ) است . قاسم پیش از بعثت درمکه از دنیا رفت و عبدالله نیز که پس از بعثت به دنیا آمده بود . در مکه درگذشت . رحلت پس از پایان محاصره اقتصادی پیامبر (ص) و یارانش در شعب ابی طالب چندی نگذشت که ابوطالب و خدیجه (ع) هر دو با فاصله چند روز در بستر بیماری افتادند ، طبق پاره ای از روایات ابوطالب علیه السلام دو ماه ، پس از آزادی از محاصره از دنیا رفت و پس از سه روز و به نقلی 35 روز ، در دهم رمضان سال دهم هجرت ، حضرت خدیجه(ع) نیز دار فانی را وداع گفت . مرقد مطهر آن حضرت در قبرستان حجون در بالای شهر مکه قرار دارد که امروز به نام "قبرستان معلّی " معروف است . سال اندوه در سال دهم هجرت و به فاصله چند روز ، پیامبر اسلام (ص) دو یار مخلص و توانای خود ، حضرت خدیجه(ع) و ابو طالب علیه السلام را از دست داد و در سوگ آن دو سخت گریست و احساس تنهایی کرد . با رحلت دو یار با وفا و پشتیبان خستگی ناپذیر محمد(ص) حضرت آن سال را عامُ الحزن یا سال غم و اندوه نامیدند . منابع : 1- بحارالانوار ، ج 16 ، ص 1 - 2- 3- 7- 8- 12 - 54- 55-= 56 - 71- 78- 80 2- زنان صدر اسلام / به قلم محمد علی بحرالعلوم / ترجمه محمد علی امینی / اسفند 58 3- خدیجه (س ) (از زنان بزرگ اسلام1 ) / به قلم علی محمد علی دخیل / ترجمه دکتر فیروز حریرچی / 1361 . دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 20 پیاپی 232 / 7 شهریور 1388