مجله نوجوان 03 صفحه 3

سرمقاله به نام حضرت دوست که هر چه دارم از اوست از خدا توفیق گرفتیم که برای سومین بار به شما دوستان عزیز سلام کنیم و شاید این سومین سلام، فرصت خوبی باشد تا با هم کمی راجع به اسم مجله صحبت کنیم. تا به حال از خودتان پرسیده اید که چرا ما اسم مجله مان را " دوست " گذاشته ایم؟ نام دوست، ما را به یاد کسی میاندازد که بیشتر از هرکس دیگری با ما دوست بود و بیشتر از هر کس دیگری دوستش داریم. لحظه لحظه کودکی و نوجوانی ما که چند سال از شما نوجوانان امروزی بزرگتر هستیم، با خاطرات این دوست بزرگ گره خورده است. آن روزها روح ا... موسوی خمینی (ره) دوست همه مظلومان جهان بود و هیچ کدام از آدمهای مستضعف دنیا با وجود دوست مهربانی مثل امام خمینی ( ره ) احساس تنهایی نمی کردند. امام به ما یاد داد که با دیگران دوست باشیم و دیگران را بیشتر از خودمان دوست داشته باشیم. ما در کودکیهایمان چیزهای عجیبی از امام یاد گرفتیم که اگر این چیزها نبود شاید هیچ وقت معنی زندگی را نمی فهمیدیم. حالا که امام در جمع ما نیست، برای ما خیلی مشکل است که آن روزهای عجیب و غریب را برای شما توصیف کنیم و افسوس که هر کاری می کنیم، نمی توانیم. اگر ما صد ساعت هم از دریا حرف بزنیم، شما حتی خیس هم نمی شوید چه برسد به اینکه در دریا غرق شوید. شاید امروز، ما برای انتقال این همه معنی شگرف به شما، آیینههای کوچک و تیره ای هستیم و تمثالهای بزرگ، در آیینههای کوچک جا نگیرند اما به هر حال یادتان باشد تمام کسانی که در این مجله برای شما مطلب می نویسند و نقاشی می کشند، همگی دلشان به عشق این دوست فراموش ناشدنی می تپد و همه با دیدن لبخند زیبای امام که قاب چوبی اش روی دیوار دفتر مجله می درخشد، برای انتشار یک مجله دوست دیگر انرژی و نشاط می گیرند.