مجله نوجوان 177 صفحه 20

حیم - اعصاب نورد اعصاب نوردی سَن ایجه ایدیم،سَن ایجده بیلردیم! تصور کنید صبح علی الطلوع است و من پیرمرد هم با شلوارک و تی شرت آستین رکابی­ا­م که روی آن تصویر قورباغۀ دیوانه است خوابیده­ام! بعد تلفنم باصدای دی جی شدۀ همان قورباغۀ دیوانه مرا ازخواب بیدار می­کند، من هم مجبورم کلّ لحاف و تشکم را زیر و رو کنم و با ردیابی صدای تلفن،گوشی موبایلم را بیابم در همین فاصله نگاهم به ساعت می­افتد ومی­بینم تازه 8 صبح است ودو سه ساعت تا ساعت رسمی بیدارباش بنده باقی مانده است. البته اینکه سر صبح یا نیمه شب به کسی زنگ بزنید خودش می­تواند نوعی اعصاب­نوردی باشد! وقتی گوشی را ازدرون دمپایی­ام پیدا می­کنم حدس بزنید چه کسی پشت خط است با یک دوست بسیار عزیزکه نمی­خواهم سر به تنش باشد،آنهم درآن وقت روز! پانادون گرامی ازآن سوی خط با صدایی کاملاً رسمی که نشان می­دهد از پشت میز کار نقره­ای رنگش دارد صحبت می­کند، کلمه به کلمه بیانات مادر مهربان و دلسوزی را که به سردبیر محترم زنگ زده است به بنده منتقل می­کند! با اینکه خیلی دلم می­خواست بعد ازدیدن شمارۀ پانادون برروی گوشی­ام، گوشی را بردارم و مثلاً بگویم: «راهنمایی1305، بفرمایید!» یا ساعت را اعلام کنم و با ایشان تفریح کنم ولی کنجکاو شدم که بدانم ایشان چه کار می­توانند با بندۀ حقیرسراپا در رختخواب داشته باشند! شش ماه شرمندگی متوجه شدم که بچّه­های باادب و با فرهنگ یک مادر مهربان در یکی از شهرهای یکی از استانهای کشور در اثر یک حادثه،در حال بی­ادب شدن هستند، این بچّه­های ناناز خودم به دلیل علاقۀشان به صفحۀ اعصاب نوردی دچار این سانحه شده­اند و میل به بی­ادب شدن درآنها در حال رشد روز افزون است.آن مادر مهربان در پایان فرمایشات خود اضافه کرده­اند که قرار است شش ماه شرمنده باشد. من این رقم شش را ازخودم بیرون نیاورده­ام بلکه همان مادر فرهنگ دوست گفته­اند که به عنوان هدیۀ تولّد، شش ماه اشتراک مجلۀ دوست نوجوانان را به فرزند یکی ازدوستانش که اتفاقاً آنها هم فرهنگ دوست هستند هدیه کرده­اند و قراراست در مدت این شش ماه که اشتراک، برقرار است، عرق شرم بریزندکه آن بچّۀ فرهنگ دوست، مطالب اعصاب­نوردی را با خودش حمل می­کند.