از فلک شکوه فراوان دارم

‏‏□ داداشی طهوری‏

‏‏من ز بیداد فلک شکوه فراوان دارم‏

‏‏ای گل از داغ غمت سینۀ سوزان دارم‏

‏‏تا گسستی ز دلم رشته دلداری خویش‏

‏‏اشک هجران تو از دیده به دامان دارم‏

‏‏چرخ دون داغ تو را بر دل ایام نهاد‏

‏‏زین مصیبت همه شب ناله و افغان دارم‏

‏‏از سپهر نظرم کرده چو خورشید افول‏

‏‏دل ز غم گشته غمین حال پریشان دارم‏

‏‏بعد تو تاب و توان نیست برای دل من‏

‏‏روز و شب از غم تو دیدۀ گریان دارم‏

‏‏کشتی صبر و قرارم بنشسته در گِل‏

‏‏جاری از اشک بصر در دل طوفان دارم‏

‏‏داغ جانسوز غمت سرّ سویدای دل است‏

‏‏زین سبب در دل و جان آتش سوزان دارم‏

‏‏نام تو ورد زبان است مرا شام و سحر‏

‏‏همچو نی ناله کنم تا که به تن جان دارم‏

‏‏ای طهوری غم اندوه به دل دریا شد ‏

‏‏مرحبا دل که در او گوهر ایمان دارم‏