هدف صربها از بین بردن فرهنگ مسلمانهاست – رشید برچیچ

‏‏حضور: لطفاً خودتان را معرفی‏‎ ‎‏کنید و سوابق فعالیت‌‌‌ های حرفه‌‌‌ ای و‏‎ ‎‏سیاسی خودتان را شرح دهید.‏

‏‏رشید برچیچ: ‏‏در سال 1952 به دنیا آمدم،‏‎ ‎‏برای تحصیل به مدرسۀ قاضی خسروبیگ در‏‎ ‎‏سارایوو رفتم و دوران تحصیل را در آن‏‎ ‎‏مدرسه به اتمام رساندم. بعد از آن وارد‏‎ ‎‏دانشگاه شدم و در رشتۀ علوم اسلامی به‏‎ ‎‏تحصیل پرداختم. به موازات آن رشتۀ علوم‏‎ ‎‏سیاسی و خبرنگاری را نیز دنبال کردم. امّا در‏‎ ‎‏رشته خبرنگاری موفق به اتمام تحصیلاتم‏‎ ‎‏نشدم و آن را نیمه‌‌‌ کاره رها کردم. در سال‏‎ ‎‏1982 معلم بودم و در مدرسۀ قاضی‏‎ ‎‏خسروبیگ که تنها مدرسۀ اسلامی بالکان‏‎ ‎‏است تدریس کردم. این مدرسه 460 سال‏‎ ‎‏قدمت دارد و یکی از قدیم‌‌‌ ترین مدارسی‏‎ ‎‏است که در آن سیستم تدریس و آموزش به‏‎ ‎‏گونه‌‌‌ ای خاص و متفاوت از سایر مدارس‏‎ ‎

‏
‏
‏‎

‎
‏‏است. در سال 1983 در سارایوو بودم،‏‎ ‎‏همزمان با محاکمه و دستگیری رئیس جمهور‏‎ ‎‏و گروه موسوم به گروه 13 نفره من هم‏‎ ‎‏بازداشت شدم. در بازداشتگاه مرا به خاطر‏‎ ‎‏فعالیتهای اسلامی که داشته‌‌‌ ام مورد شکنجه‏‎ ‎‏و اذیت و آزار قرار دادند.‏

‏‏حضور: لطفاً وضعیّت فعلی‏‎ ‎‏مسلمانان بوسنی را برای ما توضیح‏‎ ‎‏بدهید؟‏

‏‏رشید برچیچ: ‏‏اوضاع فعلی داخل بوسنی و‏‎ ‎‏هرزه گووین به این ترتیب است که اکنون یک‏‎ ‎‏مقدار زیادی سکوت و آرامش برقرار شده و‏‎ ‎‏این سکوت و آرامش بیشتر در جهت نظامی‏‎ ‎‏است و درگیریهای سیاسی به قوت خودشان‏‎ ‎‏باقی‌‌‌ اند، ما از این فرصتی که به دستمان آمده‏‎ ‎‏استفاده می‌‌‌ کنیم تا به کمک برادران خودمان‏‎ ‎‏و از طریق فرصت‌‌‌ هایی که پیش می‌‌‌ آید تا‏‎ ‎‏حدی بـنیۀ دفاعی ارتش خودمان را قوی بکنیم‏‎ ‎‏چون به هر حال ارتش بوسنی که 90% آن از‏‎ ‎‏مسلمانها تشکیل شده اکنون در وضعیّت‏‎ ‎‏ویژه‌‌‌ ای قرار دارد. شما مطمئناً مطلع هستید‏‎ ‎‏که ما تقریباً با دو دشمن بسیار قوی مواجه‏‎ ‎‏بودیم در ابتدا با چتنیکها (نیروهای شبه‏‎ ‎‏نظامی صربها) و بعد از آن با اوستاشها‏‎ ‎‏(نیروهای شبه نظامی کرواتها) که از یک ماه و‏‎ ‎‏نیم قبل این درگیریها و این برخوردها یک‏‎ ‎‏مقدار زیادی تغییر کرد. بعد از قرارداد آتش‏‎ ‎
‏‎

‎‏بس که با نیروهای کروات داخل بوسنی به‏‎ ‎‏وجود آمد الآن ما می‌‌‌ توانیم نیروهایمان را‏‎ ‎‏متمرکز کنیم بر علیه یک جبهه و آن جبهه‌‌‌ ای‏‎ ‎‏است که صربها روبروی ما هستند. مسئلۀ‏‎ ‎‏اساسی که ما داشتیم از ابتدا تا به حال این‏‎ ‎‏بود که صربها ماشین نظامی عظیم خودشان‏‎ ‎‏را که در اروپا بی‏‎‌‌‌ ‎‏نظیر هست یا کم‌‌‌ نظیر‏‎ ‎‏هست بر علیه ما، با هدف از بین بردن‏‎ ‎‏مسلمانها و با هدف از بین بردن فرهنگ‏‎ ‎‏مسلمانها در منطقه براه انداختند.‏

‏‏حضور: دلیل اصلی و یا ریشۀ‏‎ ‎‏واقعی این جنگ را چگونه می‌‌‌ بینید؟‏

‏‏رشید برچیچ:‏‏ علت اصلی این درگیریها‏‎ ‎‏خود حکایت مفصلی است این درگیریها را‏‎ ‎‏همسایگان دیروزی ما یعنی صربها تحت‏‎ ‎‏رهبری کلیسای ارتدوکس با برنامه‌‌‌ ریزی قبلی‏‎ ‎

[[column]]

[[column]]

‏
‏‏بوجود آوردند آن هم نه دو سال پیش که این‏‎ ‎‏درگیریها شروع شد بلکه دو قرن پیش و باید‏‎ ‎‏در تاریخ به گذشته‌‌‌ های دور برگشت که آنها‏‎ ‎‏در این درگیری اخیر، در این ماجراهای اخیر‏‎ ‎‏کشتار فجیعی را به وجود آوردند.‏

‏‏در این کشتار بیش از 20 هزار غیرنظامی‏‎ ‎‏از بین رفتند. در این درگیریها بیش از 50‏‎ ‎‏هزار مورد تجاوز به زنها و دخترهای ما انجام‏‎ ‎‏شد. دخترهایی که بعضی از آنها کمتر از 7‏‎ ‎‏سال داشتند.‏

‏‏مدارک موثقی در این زمینه داریم، باید‏‎ ‎‏بدانید، باید آگاه باشید این نقشه دو قرن پیش‏‎ ‎‏آماده شده بود، این اولین بار نیست که صربها‏‎ ‎‏به ما حمله می‌‌‌ کنند، این اولین بار نیست که‏‎ ‎‏بر علیه ما نژادکشی به راه می‌‌‌ اندازند بلکه از‏‎ ‎‏سال 1680 تا بحال، 9 بار حملۀ نژادکشی‏‎ ‎‏آنها علیه مسلمانها برنامه‌‌‌ ریزی و اجرا شده،‏‎ ‎‏این، بارِ دهمش هست، بار دهمی که در‏‎ ‎
‏‎

‎‏مقیاسهایی که اتفاق افتاده بی‌‌‌ نظیر است. با‏‎ ‎‏دفعات قبل غیرقابل مقایسه است. این یک‏‎ ‎‏برنامۀ سیستماتیزه است، یک برنامۀ از قبل‏‎ ‎‏تعیین شده است، یک برنامۀ مشخص و‏‎ ‎‏مدوّن است که مسلمانان در این عرصه و در‏‎ ‎‏این منطقه وجود نداشته باشند.‏

‏‏همانطور که شما حتماً می‌‌‌ دانید در زمان‏‎ ‎‏جنگ جهانی دوم هم لبۀ تیز و برندۀ تمام‏‎ ‎‏درگیریها به سمت مسلمانها بود و در آن زمان‏‎ ‎‏بیش از صد هزار نفر از مسلمانان کشته شدند‏‎ ‎‏و از بین رفتند. به همین ترتیب تمام جنایاتی‏‎ ‎‏که از طرف چتنیکها اتفاق افتاد بعد از آن از‏‎ ‎‏سَمت اوستاشها یعنی شبه نظامیان کروات‏‎ ‎‏هم بر سَرِ ما آمد، آنها تمام مراکز فرهنگی،‏‎ ‎‏اجتماعی و اسلامی ما را از بین بردند. به هر‏‎ ‎‏شهری که رسیدند مساجد آنرا از بین بردند،‏‎ ‎‏کتابخانه‌‌‌ های باارزش ما را از بین بردند و‏‎ ‎‏نابود کردند. خیلی واضح است که هدف‏‎ ‎‏اصلی آنها و سَمت حرکت آنها از بین بردن‏‎ ‎‏یک ملت مسلمان در این منطقه است. ملت‏‎ ‎‏مسلمانی که نه فقط در داخل بوسنی و‏‎ ‎‏هرزه گووین بلکه در داخل سنجاک و در تمام‏‎ ‎‏منطقۀ یوگسلاوی سابق پخش است. این‏‎ ‎‏مسلمانها فقط در این منطقه نیستند در‏‎ ‎‏کشورهای مجاور هم هستند اما لبۀ تیز حمله‏‎ ‎‏همیشه به سمت بوسنیایی‌‌‌ ها بوده که البته‏‎ ‎‏بقیه هم از این فشارها در امان نبودند.‏

‏
‏
‏‎

‎‏حضور: با توصیفی که شما‏‎ ‎‏کرده‌‌‌ اید مسئله حملۀ مغول به ایران‏‎ ‎‏برایم تداعی شده، آن دوران مقطع‏‎ ‎‏حیرت‌انگیزی از تاریخ کشور ماست.‏‎ ‎‏فاجعه‌‌‌ ای که طی آن حملات صورت‏‎ ‎‏گرفته هنوز برای بشریت تکان دهنده‏‎ ‎‏است. توصیف شما از فجایعی که در‏‎ ‎‏کشورتان اتفاق افتاده برای من به‏‎ ‎‏همین اندازه تکان‌دهنده است. آیا‏‎ ‎‏بیان این حقایق و چاپ آنها برای شما‏‎ ‎‏گرفتاری ایجاد نمی‌‌‌ کند.‏

‏‏رشید برچیچ: ‏‏نمی‌‌‌ دانم! ولی در ادامۀ‏‎ ‎‏صحبت‌‌‌ های قبلی باید بیافزایم که‏‎ ‎‏رویدادهای 1983 یک برنامۀ از قبل هدایت‏‎ ‎‏شده بود. بخاطر اینکه از 1976 اسلام شروع‏‎ ‎‏به تولد دوباره‌‌‌ ای در منطقه کرد و برغم اینکه‏‎ ‎

[[column]]

[[column]]

‏
‏‏تمامی ارگانها و محافل دولتی در اختیار‏‎ ‎‏کمونیست‌ها بود و حزب آنها حاکم بود اما‏‎ ‎‏مردم بیشتر به سمت اسلام آمدند و این کاملاً‏‎ ‎‏مشهود بود به همین خاطر این سناریو را آنها‏‎ ‎‏طرح کردند و به اجرا گذاشتند تا مردم را‏‎ ‎‏بترسانند و به آنها بگویند که اگر به سمت‏‎ ‎‏اسلام واقعی بیایند چه چیزی در انتظار آنها‏‎ ‎‏است.‏

‏‏در آن جریان افرادی مثل رئیس جمهور ما‏‎ ‎‏علی عزت بگوویچ، افرادی بودند مثل‏‎ ‎‏جمال‌الدین لایچ، آقای ساهیچ، عمر بهمن‏‎ ‎‏و غیره که لبۀ اصلی تیغ متوجه آنها بود.‏

‏‏غیر از آنها یک گروه پنجاه نفری دیگری هم‏‎ ‎‏بودند که آنها هم در بازداشت بسر بردند، آنها‏‎ ‎‏هم اذیت و آزار شدند که ما در گروه دوّم‏‎ ‎‏بودیم و خود من در زندان شاهد انواع و اقسام‏‎ ‎‏اذیت و آزارهایی بودم که اعمال‏‎ ‎
‏‎

‎
‏‏می‌‌‌ کردند. مدتها در مراقبت به سر بردم و در‏‎ ‎‏هر بازجویی مورد آزار و اذیت قرار گرفتم.‏

‏‏تمامی این مسایل را می‌‌‌ گویم که بدانید‏‎ ‎‏اسلام از آن موقع، رشد اسلام و حرکت اسلام‏‎ ‎‏از آن موقع بود که حرکت جدیدی پیدا کرد. ‏

‏‏آنها نظرشان این بود که با تمام نیروی‏‎ ‎‏خودشان، با تمام دستگاهی که در اختیار‏‎ ‎‏دارند اینها را بفهمانند به مردم که با اسلام‏‎ ‎‏چقدر مخالف هستند و اگر به سمت اسلام‏‎ ‎‏بیایند چه چیزی در انتظارشان است.‏‏ ‏

‏‏حضور: شما با بنیانهای فکری و‏‎ ‎‏آرمانهای حضرت امام چقدر آشنایی‏‎ ‎‏دارید و برای ترویج و ابلاغ اندیشه‌‌‌ ها‏‎ ‎‏و آرمانها چه روشی را تاکنون به کار‏‎ ‎‏بسته‌‌‌ اید یا قابل اجرا می‌‌‌ دانید؟‏

‏‏رشید برچیچ: ‏‏مسلماً آشنا هستیم، مگر‏‎ ‎‏می‌‌‌ شود که آشنا نباشیم با یک همچنین‏‎ ‎‏حماسه‌‌‌ ای، باید بگویم که رهبران ما همین‏‎ ‎‏افرادی که اسم بردم، همین افرادی که تحت‏‎ ‎‏پیگرد قرار گرفته بودند، همگی آنان مُلْهَم از‏‎ ‎‏آن اندیشه‌‌‌ ها هستند و از آن مکتب‏‎ ‎‏برخاسته‌‌‌ اند.‏

‏‏همۀ فعالیت‌‌‌ های ما و همۀ دوره‌‌‌ های‏‎ ‎‏آموزشی در این زمینه‌‌‌ ها بصورت مخفی بود و‏‎ ‎‏بطور مخفی دنبال می‌‌‌ شد. ما علاقه زیادی‏‎ ‎‏به انقلاب اسلامی و ثمرات آن داریم.‏‎ ‎‏انقلاب ایران را از ابتدای حرکتش تا پیروزی‏‎ ‎‏آن مُصِرّانه دنبال کردیم و بعد از آن بقیه‏‎ ‎
‏‎

‎‏ مسایلی که اتفاق افتاد که احتیاج نیست من‏‎ ‎‏بگویم شما بهتر از من می‌‌‌ دانید، جنگ با‏‎ ‎‏عراق و بقیه مصیبت‌‌‌ هایی که ملت ایران‏‎ ‎‏داشت و ما بطور مداوم و بطور مستمر در‏‎ ‎‏جریان وضعیّت انقلاب و حرکت ملت ایران‏‎ ‎‏بودیم و باید بگویم که تأثیری که انقلاب‏‎ ‎‏ایران روی ما گذاشت بدون تردید از دامنه‏‎ ‎‏وسیعی برخوردار بود.‏

‏‏باید اضافه بکنم که ما تمامی‏‎ ‎‏فعالیت‌‌‌ هایمان را به صورت مخفی انجام‏‎ ‎‏می‌‌‌ دادیم. در جریان اتفاقی که آن سال‏‎ ‎‏(1983) افتاد یکی از اتهاماتی که به ما وارد‏‎ ‎‏کردند این بود که ما بنیادگرا هستیم و‏‎ ‎‏می‌‌‌ خواهیم اسلام را ترویج کنیم و حتی‏‎ ‎‏مطرح کرده بودند که شما می‌‌‌ خواهید‏‎ ‎‏دستورات حضرت امام را در اینجا پیاده‏‎ ‎‏بکنید و آن مسئله را اینجا تکرار بکنید.‏

‏‏مردم مسلمان بوسنی بطور کامل انقلاب‏‎ ‎‏شما را می‌‌‌ شناسند و آنرا در پیوند با شخص‏‎ ‎‏حضرت امام می‌‌‌ دانند و در پیوند کامل با‏‎ ‎‏اسم ایشان می‌‌‌ دانند و دوستش دارند.‏

‏‏مسلماً تأثیری که انقلاب ایران و‏‎ ‎‏شخصیت رهبری آن در ذهن ما باقی گذاشت‏‎ ‎‏تأثیر بسیار عظیمی است و این تأثیر هنوز هم‏‎ ‎‏ادامه دارد.‏

‏‏در مورد آزادی مذهب و آزادی دین، باید‏‎ ‎‏بدانید که ما تحت شدیدترین فشارها بودیم و‏‎ ‎‏این فشارها باعث می‌‌‌ شد که ما از دنیای‏‎ ‎‏خارج خودمان اطلاع زیادی نداشته باشیم.‏

[[column]]

[[column]]

‏
‏‏با این وجود، ما تمامی سعی خودمان را‏‎ ‎‏می‌‌‌ کردیم و مردم مسلمان بوسنی و‏‎ ‎‏هرزه گووین با علاقه به دنبال تمامی تحولات‏‎ ‎‏ایران بودند که اتفاق می‌‌‌ افتاد.‏

‏‏تمامی تحولاتی را که در ایران اتفاق‏‎ ‎‏می‌افتاد دنبال می‌‌‌ کردند این مردم این‏‎ ‎‏انقلاب را دوست دارند و با آن همراه هستند‏‎ ‎‏ما فکر می‌‌‌ کنیم که همۀ مردم مسلمان جهان‏‎ ‎‏مثل هم هستند شبیه هم هستند، نظیر هم‏‎ ‎‏هستند و در نهایت از یک منبع سرچشمه‏‎ ‎‏می‌‌‌ گیرند و آن هم اسلام است و اسلام در‏‎ ‎‏ایران و اسلام در بوسنی فرقی ندارد یک اسلام‏‎ ‎‏است و هدف همۀ ما، هدف غایی ما، راه‏‎ ‎‏همۀ ما، همان راه قرآن و کتاب خداوند‏‎ ‎‏است.‏

‏‏حضور: موضع سازمان ملل در‏‎ ‎‏قبال مسئله بوسنی، و موضعی که در‏‎ ‎‏مقابل رشد اسلام دارد چگونه‏‎ ‎‏می‌‌‌ بینید؟‏

‏‏رشید برچیچ:‏‏ مسلمانان اصولاً به این‌گونه‏‎ ‎‏نهادها با سوءظن می‌‌‌ نگرند. تصمیماتی که‏‎ ‎‏این نهادها اتخاذ می‌‌‌ کنند تحمیلی است و‏‎ ‎‏همچون یک شرّ تلقی می‌‌‌ شود.‏

‏‏ما در وضعیّت محاصرۀ کامل هستیم،‏‎ ‎‏محاصره‌‌‌ ای که آنها به ما اجازه نمی‌‌‌ دهند‏‎ ‎‏حتی یکی از کشورهای دوست ما، کشورهای‏‎ ‎‏اسلامی که می‌‌‌ خواهند به ما کمک بکنند،‏‎ ‎
‏‎

‎‏کمک بکنند می‌‌‌ بینیم که نیروهای سازمان ملل‏‎ ‎‏نیروهایی هستند که تشکیل شده‌‌‌ اند از‏‎ ‎‏فرانسویها، انگلیسی‌‌‌ ها، بلژیکی‌‌‌ ها، تماماً‏‎ ‎‏غربی هستند، اما به کشورهای اسلامی اجازه‏‎ ‎‏نمی‌‌‌ دهند که با آنها باشند.‏

‏‏سازمان ملل که داعیۀ کمک به صلح را‏‎ ‎‏دارد در اصل به جنگ خدمت می‌‌‌ کند و ما‏‎ ‎‏بیش از هزاران دلیل داریم، بیش از هزاران‏‎ ‎‏مورد داریم که نشان می‌‌‌ دهد آنها بیشتر به‏‎ ‎‏صربها کمک می‌‌‌ کنند تا به ما. البته‏‎ ‎‏کمک‌‌‌ هایی هم به ما می‌‌‌ کنند که چندان‏‎ ‎‏ارزشی ندارد و بسیار جزئی است. و بطور‏‎ ‎‏خیلی ساده یکی از دلایل بزرگی که‏‎ ‎‏می‌‌‌ توانیم به آن استناد بکنیم تحریم‏‎ ‎‏تسلیحاتی است. تحریم تسلیحاتی ملتی که‏‎ ‎‏از خودش هیچگونه اسلحه‌‌‌ ای نداشت برای‏‎ ‎‏دفاع کردن در مقابل دشمنی که تا دندان‏‎ ‎‏مسلح بود، دشمنی که یکی از بزرگترین‏‎ ‎‏ارتش‌‌‌ های اروپا را در اختیار داشت.‏

‏‏آمدند و گفتند شما را تحریم تسلیحاتی‏‎ ‎‏می‌‌‌ کنیم همانطور که کرواتها را تحریم‏‎ ‎‏می‌کنیم همانطور که صربها را تحریم‏‎ ‎‏می‌‌‌ کنیم در حالیکه ما هیچ ذخیرۀ اسلحه‌‌‌ ای‏‎ ‎‏نداشتیم برای دفاع از خودمان و این چه‏‎ ‎‏می‌‌‌ توانست باشد غیر از کمک کردن به‏‎ ‎‏متجاوز. این درست است که همه را تحریم‏‎ ‎‏کردند، این درست است که دلیل آوردند و‏‎ ‎‏گفتند که بخاطر صلح اینکار را می‌‌‌ کنیم، به‏‎ ‎‏خاطر اینکه جنگ تشدید نشود در منطقه، اما‏‎ ‎

[[column]]

[[column]]

‏
‏‏مگر آیا اینطور نبود که آنها تا دندان مسلّح‏‎ ‎‏بودند و به تمامی سلاحهای مدرن مجهز‏‎ ‎‏بودند و ما حتّی کوچکترین سلاح را برای‏‎ ‎‏دفاع از خودمان نداشتیم. این قطعنامه و این‏‎ ‎‏بند را خیلی خوب به آن عمل کردند یعنی‏‎ ‎‏کاملاً مواظب بودند که هیچ نوع اسلحه‌‌‌ ای به‏‎ ‎‏دست مسلمانها نرسد، آنها (صربها) به‏‎ ‎‏اسلحه احتیاج نداشتند دشمنان ما اسلحۀ‏‎ ‎‏کافی داشتند.‏

‏‏اما مسایل دیگر. بندهای دیگر،‏‎ ‎‏قطعنامه‌‌‌ های دیگر که بر علیه صربها‏‎ ‎‏تصویب شده بود آنها را به هیچ عنوان اجرا‏‎ ‎‏نکردند و به آن قطعنامه‌‌‌ های سازمان ملل که‏‎ ‎‏مثلاً مربوط به جمع کردن سلاحهای سنگین‏‎ ‎‏صربها بود و مربوط به مناطق امن و حفاظت‏‎ ‎‏شدۀ داخل بوسنی بود به هیچ کدام عمل‏‎ ‎‏نشده است. تا الان حتی یکی از سلاحهای‏‎ ‎‏سنگین صربها را هم از آنها نگرفته‌‌‌ اند بلکه‏‎ ‎‏بارها قطعنامه صادر کردند. پس چطور فقط‏‎ ‎‏یک قطعنامه را رعایت کرده‌‌‌ اند و آن هم‏‎ ‎‏قطعنامه‌‌‌ ای است که دقیقاً به ضرر مسلمانها‏‎ ‎‏است؟‏

‏‏حضور: شما می‌‌‌ دانید که بعد از‏‎ ‎‏پیروزی انقلاب اسلامی، ایران کانون‏‎ ‎‏خبر در جهان بوده با وجود اینکه ما‏‎ ‎‏برای رساندن صدای ایران به دنیا‏‎ ‎‏مشکلاتی داریم و عموماً مراکز و‏‎ ‎‏بنگاههای خبررسانی در اختیار‏‎ ‎
‏‎

‎‏ امپریالیسم و صهیونیسم است. شما‏‎ ‎‏چقدر از حقیقت انقلاب اسلامی‏‎ ‎‏ایران و تأثیرگذاری آن در منطقۀ‏‎ ‎‏جهانی مطلع شدید و تصور می‌‌‌ کنید‏‎ ‎‏که ما چقدر توانسته‌‌‌ ایم از موانع‏‎ ‎‏خبری که این دو قطب مخالف با ما‏‎ ‎‏در جهان ایجاد کردند عبور کرده‏‎ ‎‏باشیم؟‏

‏‏رشید برچیچ:‏‏ مسلماً ما آشنا هستیم ما در‏‎ ‎‏جریان قرار داریم اما این هم برای ما‏‎ ‎‏مشخص است که نیروهای جهانی و در رأس‏‎ ‎‏آنها دو ابرقدرت آمریکا و روسیه نمی‌خواهند‏‎ ‎‏که اسلام صدایش، (صدای اصلیش) شنیده‏‎ ‎‏بشود و مخالف ما هستند. همانطوری که‏‎ ‎‏بلائیکه امروز سرِ ما دارند می‌‌‌ آورند و ما را در‏‎ ‎‏محاصره نگه داشته‌‌‌ اند و نمی‌‌‌ گذارند خبر ما‏‎ ‎‏به خارج برسد. این بلا را بر سر ایران آورده‏‎ ‎‏بودند و چه بسا هنوز هم ادامه دارد و اخبار را‏‎ ‎‏نمی‌‌‌ گذارند برسد.‏

‏‏در هر صورت این توطئه بزرگ جهانی‏‎ ‎‏است که مسلمانها از همدیگر اطلاع نداشته‏‎ ‎‏باشند و با همدیگر در ارتباط نباشند ولی ما‏‎ ‎‏سعی کرده‌‌‌ ایم کار خودمان را بکنیم، برای‏‎ ‎‏نمونه در روزنامه‌‌‌ ای که در آن به کار اشتغال‏‎ ‎‏دارم مجله‌‌‌ ای هست که به صورت هفتگی‏‎ ‎‏منتشر می‌‌‌ شود زیر نظر آقای جمال‌الدین‏‎ ‎‏لامیچ، ما در مجله سعی کردیم جو خبری‏‎ ‎‏موجود را بشکنیم و واقعیت‌‌‌ هایی را که در‏‎ ‎

[[column]]

[[column]]

‏
‏‏بوسنی می‌‌‌ گذرد به گوش مردم جهان برسانیم.‏‎ ‎‏و یا در روزنامه‌‌‌ ای که به همۀ قاره‌‌‌ های جهان‏‎ ‎‏فرستاده می‌‌‌ شود سعی می‌‌‌ کنیم تا حقیقت‏‎ ‎‏دردمندی و رنجی را که بر مردم مسلمان‏‎ ‎‏بوسنی وارد می‌‌‌ شود به اطلاع همۀ مردم جهان‏‎ ‎‏برسانیم. من فکر می‌‌‌ کنم که در این زمینه‏‎ ‎‏بطور کلی موفق بودیم، البته اشکالات زیادی‏‎ ‎‏هم داریم و از این نظر به کمک دیگران‏‎ ‎‏محتاجیم.‏

‏‏اما وقتی ما می‌‌‌ دانیم که در اولین حرکتی‏‎ ‎‏که صربها برای حمله به ما کردند. آن بود که‏‎ ‎‏تمام وسایل ارتباط‌ جمعی ما را از بین بردند،‏‎ ‎‏وسایل خبرگیری و خبردهی ما را از بین‏‎ ‎‏بردند، وسایل ارتباط بین مسلمانها را از بین‏‎ ‎‏بردند، می‌‌‌ توانیم به این واقعیت پی ببریم که‏‎ ‎‏برای هر مسلمان و برای تمام جوامع اسلامی‏‎ ‎‏چقدر خبرگیری و ارتباط زنده و فعال اهمیت‏‎ ‎‏دارد و حیاتی است. مثلاً روزنامۀ «لیلیان» را‏‎ ‎‏ما در داخل بوسنی چاپ می‌کردیم در آنجا‏‎ ‎‏با کمبود کاغذ مواجه بودیم به خاطر همین‏‎ ‎‏جایمان را به زاگرب انتقال دادیم ولی در‏‎ ‎‏داخل کشور کرواسی منتشر کردیم اما در آنجا‏‎ ‎‏هم با مشکلات زیادی مواجه شدیم. بعد از‏‎ ‎‏درگیری با کرواتها، ما را غیرقانونی کردند‏‎ ‎‏حزب ‏‎H.D.Z‎‏ در آنجا ما را غیرقانونی کرد و‏‎ ‎‏مجبور شدیم از آنجا هم برویم و الآن در‏‎ ‎‏داخل اسلوونی هستیم و در آنجا فعالیت‏‎ ‎‏می‌‌‌ کنیم.‏

‏‏این هفته‌نامه‌‌‌ ای است که بیش از 60 هزار‏‎ ‎
‏‎

‎‏ تیراژ دارد و به تمام جهان می‌‌‌ رود و یکی از‏‎ ‎‏کارهای خوبی است که ما هنوز ادامه‏‎ ‎‏می‌‌‌ دهیم. ما با سیستم خاصی که پیاده کردیم‏‎ ‎‏توانستیم با تمام نقاطی که درگیری است‏‎ ‎‏ارتباط فعال داشته باشیم و این ارتباط را هر‏‎ ‎‏روزه پی می‌‌‌ گیریم و اخبار را از تمام برادرانی‏‎ ‎‏که در آنجا حاضرند دریافت می‌‌‌ کنیم. حتی‏‎ ‎‏در کشورهای اروپایی هم خبرنگار داریم و‏‎ ‎‏آنها خبر می‌‌‌ دهند.‏

‏‏من می‌‌‌ خواهم عرایضم را با این جملۀ‏‎ ‎‏مقدس به اتمام برسانم که:‏

‏‏«وَاعْتَصِموا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً وَلٰا تَفَرَّقوا‏

‏‏ وَلٰا تَفَرَّقوا ‏

‏‏وَلٰا تَفَرَّقوا»‏

‏‏«چنگ بزنید به ریسمان خداوند و متفرق‏‎ ‎‏نشوید‏

‏‏و متفرق نشوید‏

‏‏و متفرق نشوید».‏

[[column]]

[[column]]

‏
‏‏حضور: برای شما آرزوی موفقیت‏‎ ‎‏و پیروزی می‌‌‌ کنیم. اگر چه مشکلات‏‎ ‎‏زیادی برای شما و ما وجود دارد با این‏‎ ‎‏حال می‌‌‌ توان از این موانع گذشت.‏

‏‏رشید برچیچ:‏‏ انشاءا...، من هم امیدوارم و‏‎ ‎‏مطمئنم که مسلمانان می‌‌‌ توانند پیروز بشوند‏‎ ‎‏و ما مسلمانان بوسنی با کمک برادران‏‎ ‎‏خودمان در خارج از بوسنی حتماً به پیروزی‏‎ ‎‏می‌‌‌ رسیم حتماً باید اینطور باشد و این نقشۀ‏‎ ‎‏جهنمی را که در خارج از مرزها، نه تنها در‏‎ ‎‏داخلِ مرزهای یوگسلاوی سابق، بلکه در‏‎ ‎‏خارج از آن برنامه‌‌‌ ریزی شده با شکست‏‎ ‎‏مواجه کنیم.‏

‏حضور: از شما تشکر می‌‌‌ کنیم.‏