گفتگو
زمان: 23 دی 1357 / 14 صفر 1399
مکان: پاریس، نوفل لوشاتو
موضوع: مسائل جاری نهضت اسلامی در ایران و مواضع ملت و دولت پاکستان
مخاطب: خورشید احمد
[خورشید احمد:
در گذشتۀ نزدیک، ما در پاکستان با بحرانهای بزرگی روبه رو بودیم از جمله تقسیم پاکستان، مسئله بوتو، جنبش 77. در پاکستان به علت چنین وضعی و به خاطر هدفهای حرکت اسلامی، نظیر ایران، ما هم درصدد کسب قدرت سیاسی برآمدیم. اما به هر جهت به دولت ضیاءالحق ملحق شدیم. دربارۀ اوضاع ایران همیشه آن را با علاقه دنبال کرده ایم. در جراید خود، اخبار حرکت اسلامی ایران را منتشر ساخته ایم. و بارها مورد اعتراض شدید مقامات ایرانی قرار گرفته ایم و دولت پاکستان به همین مناسبت به کرّات ما را و جراید ما را تحت فشار قرار داده است.
شرکت ما در دولت به قصد اعمال نفوذ می باشد. در مورد سفر ضیاءالحق به ایران ما نفوذمان را به کار بردیم. تعهد اصلی ما دربارۀ مردم و دربارۀ اسلام بوده است. تقویت هر جنبشی و حرکتی برای ملت و اسلام خواهد بود. چیزی که مورد توافق اسلام و مردم نباشد، تصویب نخواهیم کرد.
جماعت اسلامی پاکستان در کنار مردم ایران که اسلام را می خواهند قرار دارد. رابطۀ دولت پاکستان با ایران وضع بسیار بدی دارد. اشخاصی که وابسته به هیأت حاکمه هستند هر تغییری که مشاهده کنند، نگران می شوند. پشتیبانی ما از حرکت اسلامی ایران در سطح افکار عمومی از طریق بیانات و سخنرانیها، مطبوعات، تظاهراتِ حمایت کنندۀ دانشجویان مسلمان انجام می گیرد. به طور خصوصی هم هر قدر توانسته ایم حمایت کرده ایم با توجه به اوضاع پاکستان واقعاً چه انتظاری می توان داشت. در مواردی هم خیلی علنی و بی پروا از ایران حمایت کرده ایم. ما دفاعی از دولت پاکستان نمی کنیم. اما هر قدر توانسته ایم از انقلاب ایران حمایت کرده ایم. اما شما باید وضعیت دولت پاکستان و همچنین ادارات
و وزارت امور خارجۀ آن را که از یک سنن خاصی تبعیت می کنند در نظر بگیرید. مسئله سوم اینکه به طور خصوصی ما سعی کرده ایم تا از جانب پاکستان، به طور رسمی و یا غیر رسمی، اقداماتی برای فهم بهتر جریان اسلامی و هم تفاهم بیشتر بین دولت پاکستان و جنبش اسلامی بشود.]
امام: همیشه ملتها، منهای دولتها ـ اگر تحت تأثیر دولتها نباشند ـ گرایشات صحیح دارند. ملتهای اسلامی، اگر دولتهایشان نبود، گرایش به اسلام داشتند و دارند و آنچه منحرف می کند ملتها را، حکومتها هستند. وقتی حکومت یک محیطی صحیح نباشد، کم کم محیط را تا یک حدودی به صورت خود در می آورد. اگر حکومتها عادل باشند، کم کم مردم را به صورت خودشان در می آورند. و ما می دانیم که ملت پاکستان با مقاصد ایران که انسانی و اسلامی است موافقند. و آنچه که مورد تأسف است، این است که رئیس جمهور آنجا پشتیبانی از یک جانی که تمام حیثیت اسلامی و ایرانیِ ملت را برده است، کرده است.
من می دانم کسانی که انسان هستند و حقیقتاً مسْلم هستند، خوشوقت نیستند. کسانی که قهراً فعالیت اسلامی دارند مثل «مودودی» راضی نیستند از این پشتیبانیهای دولت شما از شاه، در صورتی که شاه در دنیا بی آبروست، و مورد تنفر مردم است. و ما آنچه که از ملت می خواهیم در مجامع عمومی، بعد از دعای به ایران که تحت فشار است،[این است که] از نظام شاه و جنایاتی که نموده و می کند پرده بردارند. مطبوعات اروپایی پر است از این مسائل ایران در حالی که کمی از اخبارش در آنجا [پاکستان] است. در مطبوعات ایران با وجود کنترل دولت بعضی امور پاکستان را ذکر می کنند.
مسائل ایران را، از ایران دریافت کنید که چه ظلمی به ما می شود و چه گذشته است. پنجاه سال است که ملت ما زیر فشار این پدر و پسر جان می کَنند. و دولتهای قوی پشتیبانی می کنند و کرده اند. از جمیع جوانب فشار وارد آمده است. نه مطبوعاتِ آزاد داریم، نه مجلس ملی، نه یک دولت که پشتیبان ملت باشد در این پنجاه سال، مگر بسیار
نادر. اینها کوشش کرده اند، شاه کرده است، که ملتها را عقب نگه دارد. نیروی انسانی ما را به هدر بدهد. کوشش دارد قدرتهای بزرگ را بر ما مسلط کند، مخازن ما را به اجانب بدهد. به دشمنان اسلام، مثل اسرائیل، که بر ضد اسلام و مسلمین قیام کرده است، نفت می دهد. کوشش کرده است که حیثیت ملی ما را به باد بدهد، کوشش کرده است که احکام اسلام را یکی بعد از دیگری زیر پا بگذارد. اگر فرصت پیدا کند ـ که نخواهد کرد ـ به اسلام لطمه ای خواهد زد که به اسم بماند! تاریخ ارجمند اسلام را به [تاریخ] زرتشتیها تغییر داد و فشار ملت موجب شد که دست بردارد.
مصیبتهای ایران یکی ـ دوتا نیست که ذکر شوند، تاریخ آنها را مورخین ضبط می کنند، نسلهای بعدی متوجه مصیبتهای ما می شوند. لکن امروز ملت ایران بیدار شده است و یکسره در تمام شهرها و قرا و قصبات دست به تظاهرات زده است، یکدل و یکجهت سلطنت پهلوی و شاهنشاهی را سلب و محکوم کرده است، و حکومت عدل اسلامی را می خواهد. و ما هم به دنبال ملت این مقاصد را داریم و داشته ایم و از شما هم می خواهیم به ما کمک کنید. کمکهای تبلیغاتی و تظاهراتی که آنجا امکان دارد. در مساجد آنجا ذکر مصیبتهای ایران بشود، در محافل ذکر جرایم دولت ایران بشود، آنقدر کشتار شده است که نمی توانیم مطلع شویم تعداد را، که منعکس کنیم. قبرستانها آباد و خانه هایمان خراب شده.
از خداوند خواستاریم به این ملت و همۀ ملتهای اسلامی رحمت کند. و همۀ ما را از ستم و ظلم و استعمار خارج کند.
[خورشید احمد: ما پاکستانی ها با شما هستیم. حاضر به مبارزۀ شانه به شانه در کنار شما هستیم. در بسیج و ساختن افکار عمومی و حرکت سیاسی اطمینان می دهم که دولت را تحت حداکثر فشار لازم قرار بدهیم که پشتیبانی گذشته، از رژیم شاه دیگر نشود.
آیا به طور خاص کار دیگری می توان کرد که پیشنهاد گردد و ما عمل نماییم، به منظور بسط عملیات بیشتر؟ در طی دو ماه گذشته، هیأت حاکمه اکثراً انقلاب ایران را تقویت می کند و به هیچ وجه احساسی نسبت به شاه ندارد. «ضیاء» خودش آدم بدی نیست، تحت تأثیر قرار گرفته است. اگر ما خوب عمل
کنیم اشکالی در دولت نخواهیم داشت.]
امام: بعد از اظهار تشکر، وظیفۀ مسلمین معاونت با هم است؛ وظیفۀ الهی است. رسالت است که با هم، هم صدا باشیم و اگر مسلمین با هم بودند ممکن نبود اجانب مسلط شوند. تماماً از تفرقۀ مسلمین است.
خداوند مسلمین را بیدار کند تا به وظایف اسلامی عمل کنند تا وحدت حفظ شود، تا در مقابل اجانب ایستادگی و قیام کنند و دست آنها از منابع و ثروت و ذخایر قطع شود. خداوند توفیق بدهد.