مجله نوجوان 38 صفحه 29

انیمیشن دامبو فیل پرنده مرجان خوارزمی دامبو یک انیمیشن بلند و قدیمی است که در سال 1941 ساخته شده است. این فیلم یکی از آثار کلاسیک استودیوی دیزنی است و کارگردانی آن به عهده بن شارپستین بوده است. شارپستین در چهارم نوامبر سال 1895 متولد شد و در سال 1980 در حالی که تا آن موقع 32 فیلم انیمیشن را کارگردانی کرده بود ، درگذشت. از جمله آثار او می توان به کارتونهایی چون "پرندگان آبی" ، "فانتازیا" ، "پینوکیو" ، "دونادوپلوت" ، "سیرک میکی" و "پیک نیک ایتام" اشاره کرد. دامبو بچه فیلی است که به خاطر گوشهای بسیار بزرگش تنهاست و هیچ فیلی حاضر نیست با او دوست شود و فیلها او را مایه خجالت گروهشان می دانند. تنها حامی دامبو مادرش است ولی او هم به خاطر دفاع از دامبو در برابر تمسخر دیگران به دیوانگی محکوم شده و در بند می افتد. بنابراین بچه فیل کوچک ، تنهای تنهای تنهاست... تا زمانی که سر و کله موشی به نام تیمونی پیدا می شود. پس از گذشت 66 سال ، دامبو ، هنوز یک فیلم دیدنی و دوست داشتنی است که در عرض 64 دقیقه ، حسابی شما را سرگرم می کند و البته با احساساتتان درگیر می شود. این فیلم دارای ویژگی خاصی است که می توانیم آنرا یک شعری بصری بنامیم حتی یک کلمه از گفته های شخصیتها به یک تیپ فیزیکی مربوط نیست و همه شخصیتها تا جای ممکن پردازش شده اند. در تمام سکانس شروع ، تا جاییکه فیلهای فضول و بدجنس ، شروع به غیبت کردن می کنند ، بیننده حضور شعری بصری را احساس می کند که خالی از کلمات است. در این سکانس ، خداوند پرنده ها را مامور کرده تا از بهشت ، هدایایی را برای حیوانات ماده بفرستند. این هدیه ها ، تولدهای حیوانات اند که پرنده ها ، آنها را در بقچه هایی حمل می کنند و به آدرس مادرشان تحویل می دهند. پرنده حامل دامبو ، دست و پا چلفتی تر از بقیه است. به همین خاطر دیرتر از دیگران و موقعی که مادر دامبو از گرفتن هدیه اش ناامید شده سرمی رسد و فیل کوچک را تحویل می دهد. همه چیز عالی پیش می رود ، تا دامبوی کوچک عطسه می کند و گوشهای غول پیکرش نمایان می شود. کارتون دامبو ، یکی از لطیف ترین کارتونهایی است که تا به حال ساخته شده. طراحی شخصیتهای این انیمیشن ، عالی است ، چرا که در حین نامتعارف بودن ، بیننده را ، به طور کامل با خود درگیر می کند ، علاوه بر این شخصیت پردازی ، بخصوص در حیطه شخصیتهای اصلی قصه ، بسیار خوب و کامل به نظر می رسد. مادر دامبو ، یک مادر مهربان و فداکار و دوست داشتنی است که با تمام نیرو از کودکش دفاع می کند. یکی از برجسته ترین سکانسهای این فیلم، جایی است که دامبو را از مادرش جدا می کنند و او سعی دارد که خود را به او برساند. شخصیت خود دامبو ، دارای معصومیتی عمیق و کودکانه است ، معصومیتی که مخاطب را در مقابل همه کسانی که او را مسخره می کند ، قرار می دهد ، از طرف دیگر شخصیت موش کوچک ، به عنوان الگوی کامل از روابط دوستانه به خوبی در کل فیلم جا می افتد و مخاطب را به دنبال خود می کشد. انیمیشن دامبو ، یک ویژگی مثبت دیگر هم دارد و آن آوازهای کودکانه ای است که شخصیتها در حین جریان قصه سر می دهند. آوازهایی که از شعر و ریتمی دلنشین برخوردار است و خیلی وقتها می تواند بیننده را به خنده یا گریه بیندازد و یا او را حسابی به وجد آورد. همین! نوجوانان دوست