سوژه طلایی
خاک
از خاک برآمدین و در خاک شدیم
آن گاه که می خواهیم خداوند سبحان را ستایش کنیم، سر بر خاک می گذاریم و رجعت به خاک برایمان نمادی از بجعت به اصل خویشتن است.
خداوند انسان را از خاک آفریده است و آنچه که خاک دربر دارد در بدن ما نیز پیدا می شود.
اینچنین است که خاک را دوست می داریم و تا مردگانمان را به دستان آرامش بخش خاک پذیرنده نسپرده ایم، آتش دلمان آرام نمی گیرد.
خاک پیکر ما را به دهان می کشد همانگونه که پیکر نیاکان ما را روزگاری به دهان کشیده است.
از این رو، این ساکت همیشگی رازهای فراوانی با خود دارد که ممکن است روزی آنها راب ا گوش تاریخ در میان بگذارد.
خاک سر منزل نهایی جسم آدمی است. آن گاه که روح متعالی انسان، خود را از قید و بند خاک رها می سازد.
به قول حکیم:
این کوزه چون من عاشق زاری بودست
در بند سر زلف نگاری بودست
این دسته که بر گردن او می بینی
دستی است که بر گردن یاری بودست.
خاکی باشید و سرفراز
محسن وطنی
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 50صفحه 15