مجله نوجوان 118 صفحه 15

کاغذ نمکی توصیه‏های بهداشتی این جلسه: «جوراب» جوراب نوعی پوشاک است که در قدیم دست باف بود و حالا با دستگاه بافته می‏شود. جوراب مانند کفش، دو قلو است یعنی یک جفت که به عبارتی می‏شود دو لنگه. تا همین چند سال پیش همۀ مردم جوراب می‏پوشیدند تا پایشان در کفش عرق نکند و اذیت نشوند اما یکی دو سالی است که برخی جوانها جوراب نمی‏پوشند و خیال می‏کنند خیلی شیک شده‏اند. همان طور که برخی دیگر غذا نمی‏خورند تا لاغر و بلکه استخوانی و اسکلتی بشوند و چشمهایشان گود بیفتد و دنده‏هایشان بیرون بزند و رنگ پریده و لرزان بشوند بعدهمه بگویند که به به! چه جوان خوش اندامی! چه سری! چه دُمی! عجب پایی! به هر حال اگر ساعتهای طولانی پایتان در کفش بوده و می‏خواهید جورابهایتان را در بیاورید این توصیه‏ها را جدی بگیرید: 1 - خونسردی خود را حفظ کنید و نفس عمیق بکشید و از هوای پاک لذت ببرید. 2 - به کلید برق دست نزنید، کبریت و فندک هم روشن نکنید. سیگار هم... نه خیر این غلطها به شما نیامده است. 3 - پنجره‏ها را باز کنید تا هوای آزاد در اتاق جریان پیدا کند. 4 - یک ماسک بهداشتی یا دستمال مرطوب جلوی دهان و بینی خود بگیرید. 5 - یک جفت دستکش یک بار مصرف استریل بپوشید. 6 - حالا با احتیاط جورابهایتان را دربیاورید و آن را داخل کیسه زبالۀ مخصوص بیندازید و بلافاصله سر کیسه را چند گرۀ محکم بزنید. 7 - اگر جورابهایتان را برای نوبت شستن کنار گذاشته‏اید، آنها را از دسترس کودکان و سالخوردگان به ویژه بیماران قلبی و تنفسی دور نگه دارید. 8 - خجالت بکشید! معرفت داشته باشید و جورابهایتان را خودتان بشویید. شستن این پوشاک بوگندو را به مادر یا خواهر و برادرتان نسپارید. 9 - اگر فرصت کردید و تلویزیون و رایانه (همان کامپیوتر جان) و بقیۀ مسؤلیتهای مهم اجازه داد، پاهایتان را هم بشویید که در انتشار گازهای سمی، دست کمی از جورابها ندارند. 10 - لبخند بزنید و به زندگی امیدوار باشید و به خاطر بوی گند جوراب اخم نکنید. بچّه محّصل