مجله نوجوان 164 صفحه 17

استفاده از این مدت زمان و فرمولی که روی کاغذ نوشته‏ام محاسبه کرد. دانشجو بلافاصله افزود: "ولی من این روش را پیشنهاد نمی‏کنم، چون ممکن است فشارسنج خراب شود!" "روش دیگر این است که اگر خورشید می‏تابد، طول فشارسنج را اندازه بگیریم، سپس طول سایۀ فشارسنج را اندازه بگیریم، و آنگاه طول سایۀ ساختمان را اندازه بگیریم. با استفاده از نتایج و یک نسبت هندسی ساده می‏توان ارتفاع ساختمان را اندازه گیری کرد. رابطۀ این روش را نیز روی کاغذ نوشته‏ام." "ولی اگر بخواهیم با روشی علمی‏تر ارتفاع ساختمان را اندازه بگیریم، می‏توانیم یک ریسمان کوتاه را به انتهای فشارسنج ببندیم و آن را مانند آونگ ابتدا در سطح زمین و سپس در پشت بام آسمان خراش به نوسان درآوریم. سپس ارتفاع ساختمان را با استفاده از تفاضل نیروی گرانش دو سطح به‏دست آوریم. من رابطه‏های مربوط به این روش را نیز که بسیار طولانی و پیچیده است در این کاغذ نوشته‏ام." "آها! یک روش دیگر که چندان هم بد نیست: اگر آسمان خراش پلۀ اضطراری داشته باشد، می‏توانیم با استفاده از فشارسنج سطح بیرونی آن را علامت گذاری کرده و بالا برویم و سپس با استفاده از تعداد نشان‏ها و طول فشارسنج ارتفاع ساختمان را به‏دست بیاوریم." "ولی اگر شما خیلی سرسختانه دوست داشته باشید که از خواص مخصوص فشارسنج برای اندازه گیری ارتفاع استفاده کنید، می‏توانید فشار هوا در بالای ساختمان را اندازه گیری کنید، و سپس فشار هوا در سطح زمین را اندازه گیری کنید، سپس با استفاده از تفاضل فشارهای حاصل ارتفاع ساختمان را به‏دست بیاورید." "ولی بدون شک بهترین راه این است که در خانۀ سرایدار آسمان خراش را بزنیم و به او بگوییم که اگر دوست دارد صاحب این فشارسنج خوشگل بشود، می‏تواند ارتفاع آسمان خراش را به ما بگوید تا فشارسنج را به او بدهیم!» این دانشجو کسی نیست جز نیلز بور، فیزیکدان دانمارکی