مجله نوجوان 164 صفحه 26

آسمانی‏ها زهراسادات موسوی محسنی پنهان در سیاهی شب اشاره: منفورترین گروه نزد خداوند مشرکان هستند. در جای جای قرآن، آیاتی که دربارۀ مشرکان و عاقبت شوم آنها نازل شده است جان هر شنوندۀ شنوایی را به وحشت می‏اندازد. تأکید قرآن در دوری از شرک به خداوند این را به انسان می‏فهماند که شرک بحث پیچیده‏ای دارد و در بت­پرستی و امثال آن خلاصه نمی‏شود. حال سؤال اینجاست که نکند ما هم خدایی نکرده از دستۀ مشرکان باشیم و مسمانی ما وهمی و خیالی بیشتر نباشد؟ برای اینکه مطمئن شویم که گرفتار شرک نیستیم باید شرک را بهتر بشناسیم. شرک آشکار ساده‏ترین نوع شرک همین است که انسان چیزی به جز خدای یکتا را بپرستد یا کسی را فرزند خدا بپندارد یا امورات دنیا را به چند خدا نسبت بدهد یا صفات و ویژگیهای انسان یا دیگر مخلوقات را به خدا نسبت بدهد و امثال اینها. تشخیص شرک در مورد شرک آشکار بسیار آسان است و انسان با دیدن آن می‏تواند شرک بودن آن را تشخیص بدهد امّا شرک انواع دیگری هم دارد که تشخیص آن به این سادگیها نیست. خود پرستی به جای خدا پرستی خودپرستی هم نوعی شرک است. اگر آدمی به جای اعتماد به خدا، اعتماد به نفس داشته باشد خودش را محور عالم فرض می‏کند و در هر کاری پیش از هر چیز دیگری منافع خویش را در نظر می‏گیرد. اگر آن کار برایش مفید بود آن را انجام می‏دهد و اگر برایش زیان داشت از آن می‏پرهیزد امّا مرد خدا در هر کاری به خواست و رضایت خداوند فکر می‏کند و در هر آزمایشی سعی می‏کند کاری را که به او تکلیف شده است انجام دهد حتّی اگر عمل به آن تکلیف در ظاهر به ضرر او باشد. امّا مشرک تنها به خواسته‏های نفسانی خود فکر می‏کند و از آنجایی که نمی‏داند که مشرک است خیال می‏کند هر چیزی که خواستۀ اوست خواستۀ خداوند است و این خودخواهی تا جایی پیش می‏رود که هر کس را که با او مخالفت کند به مخالفت با خدا و دستورات خداوند متهم می‏کند در حالیکه منظور او از خداوند خود اوست.