مجله نوجوان 182 صفحه 12

مریم شکرانی قسمت اول یادداشتهای یک زیباساز شهری 8 مرداد بس که این اهالی محترم خیابان مؤدب آباد توی روزنامه و رسانه آبروریزی راه انداختند و مزاحم سازمان شدند، بالاخره امروز با هزار جان کندن نامۀ احداث پل هوایی خیابان مذکور را امضا کردم و صاف خودم را به دندانپزشکی رساندم. به راستی که این آقای دندانپزشک چه انسان شریف و بزرگواری بودند، چرا که تا فهمیدند بنده کی هستم یک ریال حق ویزیت که نگرفتند هیچ، تازه یک دندان اضافه هم وسط حلقمان کاشتند. 9 مرداد امروز پل هوایی خیابان مؤدب آباد را از ریشه درآوردیم و دور انداختیم زیرا موقع گذاشتن پلّه‏های آن طرفش یهو دیدیم سر از پشت­بام مغازۀ مردم درآوردیم. صد بار به این همکاران احداثاتی گفتم واحد اندازه‏گیری پشت متر به اینچ است ولی افسوس که آلزایمر بیداد می‏کند و 16 متراز پل زیادی از آب در آمده است. هر کس می‏داند چه نوع خوراکی برای آلزایمر خوب است به سازمان مزبور نامه بنویسد، لطفاً! 10 مرداد یک فراخوان دادیم به چه گندگی که هر کس می‏تواند بیاید و در گل منگلی کردن دیوارهای شهر با ما همکاری کند. البته خانم بنده از بنده قول گرفتند که به مناسبت روز تولّدشان خیابانهای محلّ زندگی‏مان را نقاشیهای وحشتناک سالوادور دالی بکشند. شما که نمی‏دانید ایشان تا چه حد به ژانر وحشت علاقه دارند!