مجله نوجوان 183 صفحه 3

تبر نقره‏ای آیا همیشه پای یک زن در میان است؟! اگه برق اصلاً نبود این نیز بگذرد... این رشتۀ سر دراز تا کِی تابستان، کنسولهای بازی و دیگر هیچ زنبور فیلمی عقده‏شناسی تحصیلی عملکرد دایی قابل دفاع است غیر قابل چاپ جدول بهار قربان ولیئی هست و نیست یک نقطه در میان بی‏شمار نقطۀ رها در بی‏شمار کهکشان. این است زمین. بر این زمین، آدم راه می‏رود. آدمها هر کدام تکّه‏ای از زمین را صاحب شده‏اند. آدمها زمین را مالِ خودشان می‏دانند اما درست این است که آدمها مالِ زمین هستند. و زمین می‏چرخد و سالها می‏گذرد و آدمها می‏فهمند که مالِ زمین هستند؛ وقتی که مردند. بعضی با غرور بر زمین گام بر می‏دارند و نمی‏دانند زمین یک نقطه در میان بی‏شمار نقطۀ رها در بی‏شمار کهکشان است و نمی‏دانند که نمی‏دانند. بعضی با زمین و زمینی‏ها نامهربانند و نمی‏دانند نامهربانی، آتش است و نامهربان در آتش است و شیطان، آتش است. ما هستیم تا بدانیم کوچکیم و بزرگ، تنها خداست و خدا تنها بزرگ است. کسی که می‏داند کوچک است، ناچیز است، «نیست» است، حتماً خواهد فهمید که خدایی هست که بزرگ است، همه اوست، «هست» است.