مجله نوجوان 183 صفحه 22

لیلا بیگلری این رشته سرِ دراز تا کی؟! من به شخصه شرمندۀ تمام کسانی هستم که از اجناس چینی ضربات مهلکی خورده‏اند و از تولیدکنندگی به فروشندگی روی آورده‏اند ولی اگر راستش را بخواهید، وقتی روی هر اختراع و اکتشاف باستانی دست می‏گذارید می‏بینید بازهم پای چینیها وسط است؛ نمونه‏اش همین غذای لذیذ دراز یعنی ماکارونی! سر رشتۀ این غذا که گاهی پیچیده می‏شود یا به اشکال مختلفی مثل عروسکی و گوش­فیلی و باغ وحشی و... در می‏آید اخیراً در چین پیدا شده است. این ماکارونی تاریخی در یک بشقاب مربوط به 4000 سال پیش کشف شده است. طول رشته‏های کشف شده به 50 سانتیمتر می‏رسد که از آرد ارزن ساخته شده است. ایتالیاییها سالیان سال است که مدعی هستند ماکارونی غذای ملی‏شان است ولی پیدا شدن این رشته‏ها فرضیات آنها را به هم ریخته است و اعصاب برایشان نگذاشته است. برخی از ماکارونی­خورهای حرفه‏ای چینی معتقدند که این غذا جزو هزاران سوغاتی است که مارکوپولو به ایتالیا برده است. پیش از پیدا شدن آن بشقاب باستانی در چین، فرضیۀ دیگری وجود داشت که ریشۀ تولید ماکارونی را به یونان باستان نسبت می‏داد. یونانیان باستان از رشته‏هایی در سوپ استفاده می‏کردند که از خمیری خاص تهیه می‏شد. آنها به آن رشته‏ها «ماکروس» می‏گفتند. ماکروس در زبان یونانی به معنای «دراز» و «بلند» است و در ضمن معنای «خوشبختی» هم می‏دهد. آنها سوپهای تهیه شده از ماکارونی را به نام «غذای خوشبختی»، غذای خدایان می‏دانستند. ایتالیاییها گرچه اکنون به عنوان صاحبان اصلی ماکارونی در جهان شهرت یافته‏اند ولی واقعیت این است که این یونانیها بودند که به هنگام مهاجرت به سرزمینهای همسایه، این غذا و طرز تهیۀ آن را به سرزمین ناپل در جنوب ایتالیا بردند و آن را به ناپلیها آموختند. در این میان ایتالیاییها این غذا را به نام خود در جهان پخش کردند و همۀ تاریخچۀ آن را نیز به نام خود مصادره کردند. البته شاید این کار آنها از روی بدجنسی نباشد بلکه علاقۀ شدید آنها به این غذاست که آنها را در این مسیر انداخته است چون طبق آمارهای رسمی سرانۀ مصرف ماکارونی برای هر ایتالیایی 50 کیلوگرم در سال است.