مجله نوجوان 183 صفحه 29

د- موهای پریشان فرفری رنگارنگ، گونی به تن به اضافۀ پیپ و یک فنجان کاپوچینوی مخصوص سرآشپز. 6- اولین عکسی که بعد از ورود به دانشگاه خواهید انداخت چه مدلی است؟! الف- با یک عالمه موهای وزوزوی مدل بتهوون پیانوی دانشگاه را بغل می‏کنم و عکس می‏اندازم. ب- یک کلاه مهندسی می‏خرم و با عینک آفتابی و یک دوربین نقشه برداری و چهار تا کارگر افغانی در یک خرابه عکس می‏گیرم. ج- سعی می‏کنم کارم به آپاندیس و جراحی بکشد تا قبل از بیهوش شدن در اتاق عمل و کنار دکتران یک عکس یادگاری بگیرم. د- عکس خود را به یک عکاسی برده و به یک فتوشاپ‏کار می‏دهم تا آن را بغل دست انیشتین مونتاژ کند. 7- چگونه به عدّه‏ای ناشناس می‏فهمانید که دکترید؟! الف- تعدادی کارگر استخدام می‏کنم که جلوی همه به من بگویند دکتر. ب- گوشی موبایلم را کوک می‏کنم تا هر سه ثانیه یکبار زنگ بخورد و من الکی جلوی مردم و با نعره راجع به عملهای جراحی‏ام صحبت کنم. ج- با تک تک‏شان سلام و احوالپرسی می‏کنم و رک و راست به همۀشان می‏گویم که من دکترم. د- روی پیشانی‏ام شمارۀ نظام پزشکی‏ام را با مقیاس شش برابر خالکوبی می‏کنم. نتیجۀ تست: در اولین فرصت ممکن به یک روانپزشک مراجعه کنید و بگویید که از عقدۀ خود کم­بینی رنج می‏برید. قرص صورتیهایتان را دوبار در روز یکبار قبل از رفتن به دانشگاه و یک بار پس از آن میل کنید. مصرف قرصهای بنفش خردلی‏تان را تا سه دوز دیگر افزایش دهید. به اطرافیان سفارش کنید دائماً به شما روحیه بدهند و روزی پنجاه بار جلوی آینه به خودتان دکتر و مهندس بگویید تا عقدۀتان رفع شود. موارد اورژانسی‏تر که معالجات ذکر شده در موردشان جواب نمی‏دهد، می‏توانند روی یک مقوای 110×90 سانتی­متر با ماژیک قرمز، درشت عنوان مورد علاقۀ خود را نوشته و به پشت لباسشان سنجاق کنند و در خیابانها و مراکز پر تردّد شهری تا حصول سلامتی رفت و آمد نمایند.