مجله نوجوان 199 صفحه 4

مهدی طهوری نام تو آغاز عدالت در ستایش غدیر به چه می‏اندیشم؟ به لحظه به لحظۀ حضور نامتناهی یگانۀ آفرینش محمد مصطفی و امام اولم علی­ابن­ابی­طالب در غدیر. این­جا غدیر است. لحظه به لحظه زیبایی و لحظه به لحظه حضور نور و تطهیر است. غدیرـ همان آبگیر کوچک- اقیانوسی سرشار در آسمانهاست. چشمۀ فیض غدیر، بی‏منتهاست. رحمت باران غدیر بر ورق ورق تاریخ شیعه چکیده و لحظه لحظۀ آن چشمه‏ای است دمیده. گلهایش دامن دامن و چشم شیعیان از مفاهیمش روشن. هر تکه از آسمانش آبی و بی لکه و باران مدام رحمتش جاری است، چکه چکه. غدیر، هم امر است و هم نهی است. فرمانی برآمده از منشأ وحی است. امر ولایت است و نهی بدعت. این جا، قافله سالار جهان، مصطفاست که راه را ترسیم میکند؛ راهی مستقیم به سمت پروردگار عظیم. گفتگویی با امام نخستینم یا علی! نام نامی تو یادآور شکوه انسانیت است. نام تو آغاز عدالت است. تویی تو که عدالت را ترسیم می‏کنی و نان و لبخند را تقسیم می‏کنی. حق با تو بود و هست و در خاندان ‏تو خواهد ماند. حق در تمام تاریخ دوید تا خودش را به تو رساند. مبدأ حق از تو و مرجعش به سوی توست. اصل حق و حقیقت تویی و میراث نبوت نزد تو و حساب خلایق بر توست. خداوند تو را به امامت برگزید و به عالی‏ترین درجات درگاهش نایل گردانید و هیچ کس به مقام امامت تو نخواهد رسید.