با آنکه امام تابستان را در قم نمانده و به محلات یا امامزاده قاسم
(دربند) تهران مسافرت می کردند؛ ولی در اولین سال مبارزات رسمی، تابستان 42 فرا رسیده بود و ایشان تصمیم گرفته بودند، قم بمانند. جمعی از مؤمنان و دوستان آن حضرت آمده بودند و اصرار می کردند که اجازه بفرمایید برای منزل کولر تهیه کنیم که البته در آن زمان بسیار کم و محدود بود. امام می فرمودند: منزل ما سرداب دارد، از سرداب استفاده می کنیم. قریب به این مضامین را من خودم از ایشان شنیدم که هر وقت برای همه مردم، همه طلبه ها در قم کولر فراهم شد، آن وقت مانعی ندارد. که طبعاً آقایان ساکت و منصرف شدند.