به خاطر دارم شبهای نوفل لوشاتو را که مدت شش شب نماز مغرب و عشا را در محضر امام بوده ام. روحانیت نماز و نحوۀ برگزاری آن، آنچنان جالب و دلپذیر بود که گروهی از زن و مرد و کودک مردم محل با اینکه مسیحی بودند قبل از شروع نماز با فاصله ای که پلیس معین کرده بود، می ایستادند و عاشقانه به جمال ملکوتی امام می نگریستند و این تعبیر
را همان وقت به واسطه ای از مردم روستا شنیدیم که می گفتند او اگر مسیح نیست، نماینده مسیح است که در روستای ما تجلی کرده است.