در دیدار یکی از دوستان امام که از عتبات آمده بود، من هم در خدمت حضرت امام بودم. برای تسهیل در راه بازگشت که فصل زمستان بود و کوچه ها بر اثر باران گل آلود، به وسیله پسر آن آقا راهنمایی شدیم که از درب مسجد وارد شده و از درب فرعی دیگر که نزدیک منزل امام بود، خارج شویم. در مراجعت امام فرمودند: که مسجد را نباید معبر قرار داد. خلاصه در کوچه ها به زحمت راه را ادامه دادند.
در نماز جماعتی که در منزل حضرت امام به امامت ایشان برگزار می شد، حال ضعیف ترین مأمومین را رعایت می کردند. در جلسات روضه هم با علاقه همان طور که اواخر همه شاهد بودند، شرکت می کردند.