مجله نوجوان 12 صفحه 8

یاد دوست پیکر زخمی و نیمهجان جوانی با سیمای آشنا در «کوچه باغ» شهر قم بر زمین افتاده بود. مأمورین امنیتی ساواک، پس از کتک زدن او و پراکنده کردن ورقههای کتاب درسیاش، منطقه را ترک کردند و به پایگاه خود در ایستگاه راهآهن قم برگشته بودند. رهگذران و همسایگان، چهره آشنای «احمد» جوان برومند «حاج آقا روحالله» را با چهرهای کبود و بر خاک افتاده شناختند. مردم برای به هوش آوردنش تلاش کردند. پس از لحظاتی او بلند شد، از مردم سپاسگزاری کرد، کتاب ورق ورق شدهاش را جمع کرد. خاک تن و لباسش را تکاند و به راه افتاد. سید احمد متولد 1324 بود. در آن ایام پدرش «حاج آقا روحالله» نامی پرآوازه در حوزه علمیه قم بود. مجتهد برجستهای که درس فقه، اصول، فلسفه و عرفان او محفل بزرگانی چون شهید مطهری و امثال ایشان بود. سید احمد میگفت: «کوچک بودم آنقدر که توان خواندن نداشتم و امام مرا در کنار خویش مینشاند؛ خودش مشغول خواندن بود و من با کتابهای او بازی میکردم.» *** وضع مالی خانواده که از تولد احمد شادمان گشتهاند نیز به سختی و دشواری میگذرد. پدر، شهریه نمیگیرد و از محل وجوهات شرعی برای گذران زندگی خود پرهیز میکند. پدر، مشاور امین و بازوی توانای بزرگان حوزه است و علم و فقاهتش از او چهرهای ممتاز ساخته است. او میتواند انواع امکانات معیشتی را برای اهل بیت خود فراهم کند اما منش زاهدانه و وارسته او که عقیده داشت جهاد و مبارزه در راه خدا با رفاه و تجملات دنیا، سازگاری ندارد، او را از این کار باز میدارد. هجده سالگی احمد با قیام 14 خرداد مصادف می­شود. او شاهد فریادهای حقطلبانه پدرش است. احمد در سحرگاه سیزده آبان 1343، دوباره صدها کماندوی اعزامی از تهران را میبیند که رهبر قیام را میبیند که رهبر قیام را در حال مناجات و نماز شب، دستگیر میکنند. امام به اهل بیت سفارش میکند که در برابر آنچه که مقدر الهی است شکیبا باشند. رنجهای دوران تبعید امام در خاندان خمینی آغاز می­شود. «مصطفی» در نبود پدر، جانشین اوست. اما دیری نمیپاید که فرزند برومند امام نیز دستگیر و به تبعیدگاه ترکیه و سپس عراق روانه می­شود. در این ایام است که وظیفه سنگین سد احمد آغاز می­شود. از این زمان به بعد است که او امین امام و سایه آفتاب می­شود. پیشنهاد هجرت امام از نجف به پاریس و سپس به ایران اساساً از جانب فرزند مطرح می­شود و مورد قبول قرار میگیرد. نقش حاج سید احمد آقا در سیر انقلاب موازی نقش امام نیست بلکه عین نقش امام است و حرکت او در بستر حوادث انقلاب، هر چند مستقل و تأثیرگذار است، اما چنین نیست که بدون توجه به حرکت امام باشد چه بسیار حرکاتی که امام در بستر جامعه به دست احمد انجام داد و چه بسیار برکاتی که امام آنها را آفرید، اما آنها زاییده مشورت با بزرگترین مشاور ایشان بوده است. صداقت و اطاعت خارج از وصف حاج سید احمدآقا از امام، حدی ندارد که بتوان آن را با قلم بر کاغذ جاری ساخت.