مجله نوجوان 74 صفحه 13

پاسپورت پلیز ! ما انسان ها موجودات دردسر سازی هستیم ، هم برای خودمان دردسر درست می کنیم و هم برای هر چیزی که دور و اطرافمان باشد ! یادش به خیر ، آن قدیم ها هر جا دلت می خواست می رفتی و هیچکس نبود بخواهد پاسپورتت را ببیند و لب مرز ساعت ها معطلت کند . هر جا دوست داشتی می رفتی و زندگی می کردی و لازم نبود مدت ها برای گرفتن ویزا به این در و آن در بزنی . حالا خودمان هیچ ، دیگر با این حیوانات زبان بسته چه کار داریم ! کشورهای اروپایی بعد از کلی بحث و بررسی تصمیم گرفته اند برای حیوانات هم پاسپورت صادر کنند . توی پاسپورت این موجودات زبان بسته در مورد سلامتی شان و واکسن هایی که زدهاند ، اطلاعاتی نوشته شده . با این حساب ، ممکن است جلوی او را بگیرند و فقط شما را راه بدهند و بدتر از آن اینکه جلوی شما را بگیرند و فقط او را راه بدهند ! یک دنیا خاطره اگر بخواهید برای این لاک پشت دوست داشتنی که اسمش « هریت» است ، جشن تولد بگیرید ، باید یک میز را پر از شمع کنید و به چیزی حدود 172 شمع احتیاج دارید ! بلهریال این لاک پشت محترم 172 سالش است . « چارلز داروین» در سال 1835 زمانیکه داشت روی نظریة تکاملش کار میکرد تعدادی حیوان را از مجمع الجزایر « گالاپاگوس» به انگلستان آورد ، یکی از آن حیوانات « هریت» بود . داروین بعد از اینکه آزمایش هایش را انجام داد ، « هریت» را به دست یکی از دوستانش سپرد و او این لاک پشت خوش اقبال را به استرالیا برد . « هریت» از آن تاریخ تا به امروز از استرالیا خارج نشده و زندگی در باغ وحشهای مختلفی را تجربه کرده است . اگر یک روز به حرف بیاید ، خاطرات جالبی برای تعریف کردن دارد ! اسم گذاری در اعماق آب ما از همان اول به دولفین ها شک داشتیم ! این حرکات عجیب و غریب و ناز و اشوه های مشکوکی که برای آدم ها می آیند فقط به خاطر این است که میخواهند بگویند ما حیوان نیستیم ، آدمیم ! تا به الان چیزهای زیادی در مورد دلفین ها کشف کرده ایم که در هیچ حیوان دیگری دیده نمی شود . مثلاً یکی اش همین گزارشی است که اخیراً در مجلة « آکادمی ملی علوم» چاپ شده . چند نفر از استادان دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند ، طی چند مرحله آزمایش به این کشف مهم رسیدند که دولفین ها اسم دارند و همدیگر را به اسم صدا می زنند . صدای دولفینها مثل صدای سوت است . آن ها برای حرف زدن با هم سوت می کشند . گروه تحقیق 14 دولفین را یک جا جمع کردند و صدای آن ها را ضبط کردند ، سپس آن ها را به حوضچهای جدا از هم منتقل کردند و صدای ضبط شده را برایشان پخش کردند . هر کدام از دولفینها نسبت به صدای دولفینی که داشته با او صحبت میکرده واکنش های خاصی نشان می داد ، یعنی دقیقاً متوجه می شد این صدا دارد با او صحبت می کند . فقط سؤالی که اینجا مطرح شده ، این است که این اسم ها را چه کسانی روی دولفین های نازنین می گذارند ؟ پدر و مادرشان ؟ یا پدر بزرگ و عمه و خاله ؟ !