مجله نوجوان 156 صفحه 16

مریم شکرانی پیامک شناسی پیامک آدم ندید بدید: لطفاً باکس گوشی مدل خفن مرا با پیامکهای چرت و پرت خویش اشغال نفرمایید هر غلطی می­خواهید بکنید زنگ بزنید. البته زیادی هم زنگ نزنید چون شارج گوشی­ام تمام می­شود فقط در ساعات اداری زنگ بزنید. آن هم روزهای زوج هفته البته زنگ نزنید بهتر است. بنده در اداره هستم. با تلفن اداره تماس بگیرید اگر اشغال بود فکس بفرستید اگر فکس هم در دسترس نبود به منزلمان زنگ بزنید اگر شماره منزلمان را ندارید چه بهتر! ایمیل بفرستید کامپیوتر ندارید؟! خب با پست نامه بفرستید. اگر کارتان فوری است تلگراف بزنید. چاپار بفرستید، دهن­به­دهن پیغام را بچرخانید و به گوش بنده برسانید. بنویسید روی کاغذ بدهید پیک موتوری بیاورد چه می­دانم یک غلطی بکنید دیگر! فقط کاری به کار موبایل من نداشته باشید چون گوشی­ام خراب می­شود پیامک آدم خسیس: با سلام، بدینوسیله کلیّه اعیاد، جشنها، تعطیلات، موفقیتّها و تولّدها و چشم روشنی­ها را به دوستان عزیز تبریک و کلیّه ختمها، ارتحالات، وقایع شوم، بدبختی­ها و اوعضاعهای قمر در عقرب را تسلیت گفته و تاسال آینده خداحافظی می­نمایم. کریم سخاوتمند طایی نژاد پیامک آدم وسواسی: پسرم به مامانت بگو ضلع غربی حاشیه سنگی پایین دیوار اتاق نشیمن در فاصله یک متر و سی سانتی تلویزیون، مشکوک به چسباندن محتوای دماغ است چرا که صاحبخانه قبلی هم دقیقاً در همان نقطه خوابیده و تلویزیون تماشا می­کردند! پیامک آدم تنبل: زنگ بزنید خانه مامانم جوابتان را بده پیامک آدم توهّم زده: سلام عزیز دلم، کاش مهربانی چشمهایت مرا می­کشت. کاش می­دانستی رنگ گل­بهی چقدر بهت می­آید. کاش وقتی که می­خندیدی با دندانهای سیم کاری شده ارتودنسی کشته به همان اندازه سابق ضایعی نه بیشتر. کاش وقتی می­رفتی یواشکی کفشهای قرمز مرا نمی­پوشیدی که بنده عصبانی بشوم و رابطه­مان را برای همیشه قطع کنم کاش...ببخشید راستی شما ؟!