مجله نوجوان 156 صفحه 24

دکتر حمیده ناصح هشت موضوع شگفت­انگیز از زندگی آلبرت انیشتن، با سر بزرگ متولد شد وقتی انیشتن به دنیا آمد خیلی چاق بود و سرش خیلی بزرگ بود تا آنجایی که مادر وی تصور می­کرد، فرزندش ناقص است، اما بعد از چند ماه سر و بدن او به اندازه­های طبیعی بازگشت. حافظه­اش به خوبی آنچه تصور می­شود نبود مطمئناً انیشتن می­توانسته کتابهای مملو از فرمول و قوانین را حفظ کند، اما برای به یادآوری چیزهای معمولی واقعا حافظه ضعیفی داشته است. او یکی از بدترین اشخاص در به یاد آوردن سالروز تولد عزیزان بود و عذر و بهانه­اش برای این فراموشکاری، مختص دانستن تولد برای بچه های کوچک بود. از داستانهای علمی- تخیلی متنفر بود انیشتن از داستانهای تخیلی بیزار بود. زیرا احساس می­کرد آنها باعث تغییر درک عامه مردم از علم می­شوند و در عوض به آنها توهم باطلی از چیز هایی که حقیقتا نمی­توانند اتفاق بیفتند میدهد. به بیان او «من هرگز در مورد آینده فکر نمی­کنم، زیرا که آن به زودی می­آید.» به این دلیل او احساس می­کرد کسانی که به طور مثال بشقاب پرنده­ها را می­بینند باید تجربه­هایشان را برای خود نگه دارند در آزمون ورودی دانشگاه رد شد در سال 1895 در سن 17 سالگی، انیشتن که قطعاً یکی از بزرگترین نوابغی است که تا کنون متولد شده، در آزمون ورودی دانشگاه فدرال پلی تکنیک سویس رد شد. در واقع او بخش علوم و ریاضیات را پشت سر گذاشت. ولی در بخشهای باقیمانده، مثل تاریخ و جغرافی رد شد. وقتی که بعدها از او در این رابطه سوال شد گفت: آنها بی­نهایت کسل کننده بودند و تمایلی برای پاسخ دادن به این سوالات را خود احساس نمی­کرد. علاقه­ای به پوشیدن جوراب نداشت انیشتن در سنین جوانی یافته بود که شصت پا باعث ایجاد سوراخ در جوراب می­شود. سپس تصمیم گرفت که دیگر جوراب به پا نکند و این عادت تا زمان مرگش ادامه داشت. علاوه بر این او هرگز برای خوشایند و عدم خوشایند دیگران لباس نمی­پوشید او عقیده داشت یا مردم او را می­شناسند یا نمی­شناسند. پس این مورد قبول واقع شدن {آن هم از روی پوشش} چه اهمیتی می­تواند داشته باشد؟