مجله کودک 28 صفحه 14

بسیاری از مشاغل، اصطلاحات و زبان مخصوص به خود دارند. چوپانی و گله­داری یکی از همین مشاغل است.در اصل چوپانها با این زبان مخصوص با گوسفندان خود حرف می­زنند و به آنها فرمان می­دهند که چه بکنند. گاهی پیش می­آید که یک گلۀ بزرگ با تعداد بسیار زیاد گوسفند فقط یک چوپان دارد. این چوپان باید از اولین گوسفند یا گوسفند پیشرو و آخرین گوسفند باخبر باشد. وقتی یک گوسفند جلوتر از بقیه حرکت می­کند، باعث می­شود گوسفندان دیگر نیز به دنبال آن بروند. این طور مواقع چوپان صدای مخصوصی سر می­دهد و گوسفند پیشرو با شنیدن آن از حرکت باز می­ایستد و به جهتی که چوپان فرمان می­دهد حرکت می­کند. راندن گوسفندان به سوی آب، فراخواندن آن برای خوردن نمک، اعلام خطر نزدیک شدن حیوانات درنده، فرمان توقف و چریدن، بازگرداندن گله به آغل و... هر کدام صدای مخصوص و متفاوتی دارد که چوپان، آنها را به خوبی می­شناسد تا بتواند همۀ کارها و حرکات گوسفندان را هدایت کند. یکی از مهم­ترین صداهایی که چوپانهایی منطقۀ لرستان به کار می­برند، صدای «هِر و بِر» است. آنها برای برگرداندن گله گوسفندان صدای