مجله کودک 28 صفحه 28

دانش دوست مهرداد تهرانیان راد به دنبال یک آرزوی بزرگ اطمینان داریم که انسان­های اولیه نیز مانند ما چشم بر آسمان داشته­اند. آنها با حسرت، ستارگانی را می­دیدند که به آنها اشاره می­کردند تا به سویشان بیایند. سفر به فضا آرزوی دور و درازی بود که بالاخره به حقیقت پیوست. آن نقطه­های نورانی سرانجام بشر را به سوی خود کشیدند. سفینه­ها و فضاپیماها یکی پس از دیگر کامل شدند و آماده سفر به کهکشانهای بی­انتها. در این شماره یکی از اولین فضاپیماها را به شما معرفی می­کنیم. مرکوری یک سفینه فضایی مانند مرکوری باید با سرعت زیادی پرتاپ شود. در غیر این صورت، نیروی جاذبه زمین آن را به پایین می­کشاند. مرکوری در سال 1962 میلادی (40 سال پیش) در نوک یک موشک بزرگ قرار گرفت و به فضا پرتاپ شد. هنگامی که موشک توانست مرکوری را در مدار قرار دهد، از آن جدا شد و به زمین افتاد. «جان گلن» فضانوردی بود که با این سفینه توانست 3 بار زمین را دور بزند و مدت 4 ساعت و 56 دقیقه در فضا بماند. برای یک سفینه فضایی اتفاقات زیادی روی می­دهد. مثلاً یک فضانورد در ارتفاعات بالا احتیاج به فشار هوایی دارد تا ریه­هایش در آن فشار، درست مثل زمانی که روی زمین قرار دارد، کار کند یا این که حس شناور بودن در فضا، فضانورد را دچار دل آشوبی و ناراحتی می­کند که کنترل آن کار دشواری است. همچنین برگشت سفینه­ها به زمین، همراه با داغ شدن بسیاز زیاد بدنه آن است که اگر عایقهای حرارتی کار نکنند، دمای زیاد باعث ذوب شدن سفینه می­شود.