الگوهای تربیتی - اجتماعی قابل استنباط، از نهضت عاشورا
برای هدایت جامعۀ امروز
دکتر ابوالفضل نبئی
در عاشورای محرم سال شصت و یک هجری واقعه ای و فاجعه ای اتفاق افتاد که نه تنها در تاریخ اسلام، بلکه در تاریخ عالم در ابعاد مختلف، نظیری نداشت و وجدانهای بیدار وحساس عالم بشریت را در طول تاریخ از خود متألم و متأثر ساخت و هر نسلی که رشد پیدا کرد و از این فاجعۀ غم انگیز باخبر گردید، منقلب شد و در او اعجاب و حیرت آفریده شد و تا انقراض عالم، همین تحول و تغییر ادامه خواهد یافت و درسی برای انسانها خواهد بود.
این واقعه نتیجۀ استقامت و پایداری و دفاع از حیثیت و شئونات انسانی و پای بندی به مقدسات آسمانی بود که از طرف امام حسین(ع) در مقابل یزید و یزیدیان صورت گرفت. متأسفانه غفلت وکوردلی حاکم بر فضای اجتماعی و سیاسی آن زمان اجازه نداد حق را از باطل مشخص و متمایز سازند و از وقوع همچون فاجعه ای اجتناب شود و شمشیر را بر منطق غالب ساختند و از این جنایت، هم خود را نابود ساختند و هم دنیا را بر ماتم و سیه روزی نشاندند. هر محرمی که می شود، خون حسینی و حسینیان به جوش و خروش می آید که ذوق سلیم محتشم کاشانی چون تابلویی ابدی آن را برای ما ترسیم کرده است.
در مورد قیام امام حسین(ع) بر علیه نظام حاکم بر دستگاه یزیدی، گرچه در طول تاریخ از قلم دوستان و دشمنان آن امام همام سخن بسیار رفته است و در تاریخ کربلا کتابهای زیادی نوشته شده است، اما تاریخ کوچکتر از آن است که بتواند گوشه ای از
دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 159 آن جنایات را در صفحاتش به تصویر کشد. دربارۀ عزت نفس، بزرگواری، فداکاری، دینداری و درک مقام در عالم انسانیت هر یک از شهدای بزرگوار کربلا هر چه سخن رود قطره ایست دربرابر اقیانوس و در ذکر ذره ای از آن فجایع، قلم قدرت و توانایی ادای مطلب را ندارد، اشک اجازه نمی دهد و بغض گلو را می فشارد، مگر برای ذکر مصایب حسینی(ع)، خود حسینی(ع) گردید.
دومین کنگره بین الملی امام خمینی (س) و فرهنگ عاشوراچکیده مقالاتصفحه 160