اعتذار
با آن که بنای نویسنده در این رساله آن بود که از مطالب عرفانی غیر مأنوس با نوع خودداری کنم، و فقط به آداب قلبیّۀ صلوة اکتفا کنم، اینک می بینم که قلم طغیان نموده و در خصوص تفسیر سورۀ شریفه بیشتر از موضوع قرارداد خود تجاوز نمودم. چاره ای جز آن نیست که اکنون از برادران ایمانی و دوستان روحانی معذرت خواهی کنم. و ضمناً اگر مطلبی در این رساله مطابق مذاق خود ندیدند، بی تأمّل رمی به باطل نکنند؛ زیرا که از برای هر علمی اهلی و برای هر راهی راه نوردی است ـ رَحِمَ اللّه امْرَءاً عَرَفَ قَدْرَهُ، وَ لَمْ یَتَعَدَّ طَوْرَه.
کتابآداب الصلوة - آداب نمازصفحه 346 و ممکن است بعضی غفلت از حقیقت حال کنند، و چون از معارف قرآنیّه و دقایق سنن الهیه بی خبرند، بعضی از مطالب این رساله را تفسیر به رأی گمان کنند. و این خطای محض و افترای فاحش است، زیرا که:
اولاً، این معارف و لطایف همه از قرآن شریف و احادیث شریفه مستفاد، و شواهد سمعیّه بر آنها هست؛ چنانچه بعضی از آنها در خلال مباحث مذکور، و بیشتر آنها برای اختصار مذکور نگردید.
و ثانیاً، همه یا اکثر آنها موافق براهین عقلیّه یا عرفانیّه می باشد؛ و چنین امری تفسیر به رأی نخواهد شد.
و ثالثاً، غالباً مطالبی که ما ذکر کردیم یا در بیان آیات شریفه ذکر می کنیم، از قبیل بیانِ مصادیقِ مفاهیم است. و بیان مصداق و مراتب حقایقْ مربوط به تفسیر نیست تا آن که تفسیر به رأی باشد.
و رابعاً، بعد از همۀ مراحل، ما برای غایت احتیاط در دین ـ با آن که جای آن نبود ـ در مطالب غیر ضروری علی سبیل الاحتمال و بیان احد محتملات، مطالب را بیان کردیم؛ و معلوم است دَرِ احتمال را کسی نبسته و مربوط به تفسیر به رأی نخواهد شد. و در این جا مطالب دیگری هست که ما از ذکر آن خودداری نموده و به اختصار کوشیدیم.
کتابآداب الصلوة - آداب نمازصفحه 347