مجله نوجوان 02 صفحه 24

جشنهای آناهیتا خطیبی دی ماه: بچههای جهان ما ایرانیها و مسیحیان تمام دنیا، هردو در دی ماه، یک جشن تولد مشترک برگزار می­کنیم. یعنی یه جورهایی هردو به یک مناسبت جشن می­گیریم اما تفاوت ماجرا فقط در چند روز ناقابل است که آن هم چیز قابل عرضی نیست. چه فرقی می­کند، بالاخره جشن، جشن است و منظور از آن شاد بودن و فراموش کردن خاطرات تلخ و خلاصه زیبا کردن زندگی است. مردم خوب کشورمان سالیان درازی است که پایان بلندترین شب زمستان هر سال را جشن می­گیرند و به آن" شب یلدا " می­گویند. یلدا " بلندترین شب سال، شب اول ماه دی و شب چله بزرگ زمستان است. " یلدا به معنای میلاد و تولد هم هست. ایرانیان باستان این شب را شب تولد میترا " یا " مهر " می­دانستند و آن را جشن می­گرفتند. مهر یا میترا که ایزد بزرگ نگهبان راستی و نظم و دشمن دروغ است، خدایی است که پرستش او در طی قرن ها در بسیاری از کشورها رواج داشته است. مراسم تولد میترا به عنوان یک شب مقدس همراه با آیین پرستش آن ( میترائیسم ) به اروپا می­رود و پس از ظهور حضرت مسیح و گسترش آیین مسیحیت در اروپا شب تولد ایزد مهر را با میلاد مسیح تطبیق دادند و شب یلدا تبدیل شد به شب نوئل که در 25 دسامبر (5 دی ) جشن گرفته می­شود. خلاصه شب یلدا به این دلیل یلدا نامیده می­شود که میترا و مسیح در این روز متولد شدهاند. این اختلاف کوچک پنج روزه هم از اشتباه محاسباتی در تقویم ناشی شده است. نیاکان ما در شب یلدا تا پاسی از شب یا تا صبح، دور هم جمع می­شدند، فال می­گرفتند، قصه می­گفتند وآجیل و شیرینی و تخمه بو داده، می­خوردند. میوههایی مثل انار، سیب، به و البته هندوانه هم که دیگر جای خودش را دارد چرا که گذشتگان ما باور داشتند، خوردن هندوانه آنها را در برابر سوز و سرمای زمستان حفظ می­کند. یکی دو روز قبل از فرا رسیدن شب چله، مردهای جوان، خوانچههای پر از میوه و شیرینی را به خانه نامزدهای خود می­فرستادند و در شب یلدا به مهمانی خانه عروس می­رفتند. خلاصه دور هم جمع شدن در شب یلدا به دور کرسی با نقل خاطرات شیرین و خواندن کتابهای داستانی تا آخر شب ادامه می­یافت. هنوز هم مردم این شب بلند را جشن می­گیرند، بدون آنکه علتش را بدانند و به استقبال بابانوئل می­روند.