شما حرف میزنم.
فکرش را بکنید آدم این همه سال این همه نامه به دست مردم برساند امّا حتّی یکی از آن نامهها هم
برای خودش نباشد. به جان جفت چشمهایم تا چند سال نامه رسان نباشید نمیفهمید چه میگویم. کی
گفته خانة متروکه تنهاست؟ جاده تنهاست که این همه آدم از رویش رد میشود و باز هم تنهاست.
خانة متروکه خیلی از تنهایی خودش رنج نمیکشد. یک گوشه مینشیند و کارش را میکند یعنی گرد و
غبار هوا را جذب میکند امّا خیلی وقتها هم یادش میرود که تنهاست امّا جاده که یادش نمیرود که
چه قدر تنهاست چون هر روز یک عالمه آدم از رویش رد میشود و یکی از آنها نمیپرسد ای جادة
بدبخت! حالت خوبه؟ مشکلی نداری؟ جاییت درد نمیکنه؟
بله! اگر آدم پستچی باشد و در تمام طول عمرش حتّی یک نامه هم دریافت نکرده باشد آن وقت
نباید بنشیند و نامههای دیگران را بخواند و بعضاً خودش به بعضی از آنها پاسخ بدهد؟ به هر خری که
بگویید اقرار میکند که از هر 4 تا گونی نامه لااقل سه چهار تا نامه سهم پستچی میشود.
حالا اگر کسی عقلش نرسید برای آقای پستچی نامه بنوسید و بیندازد توی صندوق پست، پستچی
حق ندارد چند تا نامة ناقابل را بردارد برای خودش؟! این انصاف است که به خاطر موضوع به این
سادگی آدمی را که تا دیروز شرافتمندانه خدمت
میکرده است به زور بیاورند و بستری
کنند توی تیمارستان؟
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 117صفحه 14