مجله نوجوان 119 صفحه 27

- کار قشنگی که برای کودک انجام دادید، مجید دلبندم بود که نمونۀ آن را دیگر ندیدیم، چرا؟! * یک زمانی هم من تجربۀ کار کودک داشتم «مثل سیب خنده»، «مجید دلبندم» و حتی در سینما «یکی بود، یکی نبود». به نظرم حالا کسانی که حرفی برای گفتن دارند باید کار کنند، مثل «عمو پورنگ» که بسیار پرانرژی کار می­کند و واقعاً محبوب بچّه­ها است. در هر صورت من آن مقطع را گذرانده­ام ولی اگر روزی پیش بیاید، دوست دارم کار کودک بسازم. - نقشهای مختلف را خیلی خوب ارائه می­کنید، حتی اگر کاملاً ضد و نقیض باشند، مثلاً یک پسر محکم در ترش و شیرین، بد جنس در شاخه گلی برای عروس، بی­خیال در مجردها و ...، چطور به این نقشها می­رسید؟ *البته شما لطف دارید اما بخش اعظم این موفقیتها، به خاطر الطاف الهی است. ناگفته نماند که موفقیت یک بازیگر، در گرو همبستگی گروه است. - در بازیهایی که انجام داده­اید، کدام کاراکتر به مجید صالحی نزدیکتر است؟ * در هر کدام یک سری از ابعاد روحی و روانی من آشکارتر شده است. حالا شاید در ترش و شیرین بُعد جدّیت و عصبانیت و در مجردها بُعد بی­خیالی و ... به هر حال هیچکدام از ما به طور مطلق خوب نیستیم. - یک خاطره از دوران نوجوانی­تان بگویید؟ * (می­خندد) خاطرات من بد آموزی دارد. مثلاً یادم می­آید، یکبار برای دیدن فیلم، کل کلاس را تعطیل کردم و به اتفاق بچه­ها برای دیدن «از کرخه تا راین» یا «هنرپیشه» - درست خاطرم نیست- به سینما رفتیم. می­خواهم یادی کنم از آقای «شریعتی» معلم عزیز زبان انگلیسی­ام که وقتی در کلاس با لحن مضحکی جملات انگلیسی را اَدا می­کردم، بچّه­ها از خنده روده بر می­شدند و او مجبور می­شد مرا از کلاس اخراج کند. این شیطنت گذشته اما می­خواهم به نوجوانها بگویم، اگر من را دوست دارند، به جای این شیطنتها فعالیتهایی انجام دهند که به درد آیندۀ­شان بخورد، مثلاً یک زبان دیگر را غیر از زبان مادری بیاموزند با به دنبال ورزش و موسیقی بروند. - و اما آخرین سؤال، به نظر شما دوست نوجوان کیست؟ * دوست نوجوان خود خودش است، دنیای درونش و آرزوهایش. اگر با خودش رفیق­تر باشد، دوستان بسیاری را در اطرافش پیدا خواهد کرد.