مجله نوجوان 210 صفحه 5

رژیم اسلامی آن است که پیغمبر اسلام- صلی‏الله علیه و آله و سلم- که در زمان خودشان در رأس بودند به حسب اصطلاح ما در رأس بودند، در مسجد می‏آمدند و می‏نشستند با مردم؛ با اشخاصی که وارد می‏شدند دور هم می‏نشستند با مردم؛ با اشخاصی که وارد می‏شدند دور هم می‏نشستند و همچو می‏نشستند[که] معلوم نبود که کدام یک اینها پیغمبر است، همین طور حلقه‏ای می‏نشستند. این­طور هم نبود یک صدر و دیلی باشد، یک پتویی مثلاً افتاده باشد و تشکی باشد، صندلی باشد و تخت و تاجی باشد، شاید مسجدشان حصیر هم نداشت به این معنایی که مسجدهای شما دارد و حتماً این­طور نبوده، اگر هم یک چیزی بوده، یک چیز مختصری بوده. مسجدشان هم دیوارشان به اندازه قامت یک آدم، شاید یک خورده‏ای هم کمتر بوده، به اندازه یک قامت، در بین مردم آنجا آن طور می‏نشست که وقتی از خارج یک کسی می‏آمد نمی‏شناخت. به حسب روایات این است که وقتی وارد می‏شد، می‏گفت کدام یک شما پیغمبر است، این­طور نبود که در نشستن و آداب جوری باشد که وقتی هر کس وارد می‏شود بفهمد که این آریا مهر است. این حرفها نبود در کار. صحیفه امام،ج 10 لازم است که در این موقع که بیش از هر وقت احتیاج به ‏اجتماعات اسلامی داریم، ملت مسلمان ما به‏ مساجد رو آورند و نهضت را از راه ‏مساجد که دژهای محکم اسلام است زنده ‏نگه ‏دارند و با شعارهای اسلامی نهضت را به‏ پیش برند.