سفر به مرکز زمین
از زمانی که «ژول ورن» در سال 1864، فکر مسافرت به
مرکز زمین را با نوشتن داستان علمی- تخیلی مشهور
خود به جان بشرانداخت، تا امروز، انسان کوشیده است
به این آرزوی دست نیافتنی خود جامه عمل بپوشاند،
اما واقعیت غیر از این است. هر نوع حفاری بیش از
عمق 10 کیلومتر باعث ذوب شدن و نابودی حفاری
میشود. به تازگی پروفسور »دیوید استیونسون » یکی
از دانشمندان انستیتو علوم و فنآوری کالیفرنیا،
فکری را مطرح کرده است که شاید با انجام آن، سفر
به درون زمین تحقق پیدا کند :
مرحله 1
نظر استیونسون، کاوشگر زمینی که بتواند به اعماق زمین
سفر کند، علاوه بر ویژگیهای خاص، باید در شکافی قرار
گیرد که حداقل 30 سانتی متر عرض در پوسته زمین داشته.
باشد. این موضوع چیز عجیبی نیست اما او با محاسبه پیچیده
میگوید شکافی عمیق باید در پوسته و گوشته ایجاد شود
که تا مرکز زمین ادامه داشته باشد. برآورد او نشان میدهد
که برای این کار به انفجاری هزار برابر قوی تر از بمبی که در
هیروشیما منفجر شد نیاز است.
مرحله 3
بر اثر اختلاف فشار زیادی که ایجاد
خواهد شد، به طور قطع، فوران
عظیمی از ماده مذاب بخشهای
درونی زمین به سمت بالا جریان
پیدا خواهد کرد.
مرحله 5
تغییرات وسیع دما، فشار، جاذبه و
شرایط الکتریکی خاص دیگر بر روی
ارسال اطلاعات کاوشگر به مرکز
تحلیل اطلاعات در سطح زمین،
اختلال ایجاد خواهد کرد بنابراین
ارسال اطلاعات در قالب امواج
رادیویی نبوده و از رمزهایی مانند رمز
مورس استفاده میشود.
مرحله 2
با انجام این انفجار فرضی (به شرطی
که انجام پذیر باشد ) میلیونها تن ماده
مذاب به سراغ کاوشگر میآید. با
زمین لرزه شدیدی که در روزهای آخر
سال مسیحی گذشته در اقیانوس هند
به وقوع پیوست به نظر میرسد، شکاف،
حداقل برای آزمایش این کاوشگر فراهم
شده باشد.
مرحله 4
کاوشگر مورد نظراندازهای حدود یک
پرتغال خواهد داشت. سفر این کاوشگر
به مرکز زمین بیش از یک هفته به طول
نخواهد انجامید.
مرحله 6
دانشمندان برای ساخت این کاوشگر به
حساس گرهای فوق مدرن احتیاج دارند.
تیمی مشترک از دانشمندان آمریکا، آلمان و
ایتالیا در صدد ساخت چنین حساس گرها و
ردیابهایی هستند. البته این تئوری هنوز در
مراحل مطالعاتی است و تا اجرایی شدن آن
زمان زیادی باقی مانده است.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 08صفحه 33