مجله نوجوان 27 صفحه 26

آناهیتا خطیبی نابغه ها چگونه فکر می کنند؟ اگر دوست دارید شما هم نابغه باشید ، خوب است بدانید برای نابغه شدن حتما لازم نیست آدم بسیار باهوشی باشید یا به اصطلاح ضریب هوشی (IQ) بالایی داشته باشید. یا به عبارتی هوش نمی تواند به تنهایی موجب نبوغ گردد؛ و به همین جهت ، نابغه هم کسی نیست که در آزمونهای مدرسه ای و دانشگاهی رتبه اول را کسب می کند یا ضریب هوشی فوق العاده بالایی دارد. روانشناسان و پژوهشگران با مطالعات بسیار به این نتیجه رسیده اند که خلاقیت و هوش دو مقوله جدا از هم هستد. انسان می تواند بسیار باهوش باشد ولی خلاق نباشد و به عکس می تواند بسیار خلاق باشد ولی چندان باهوش نباشد. بنابراین ، نابغه شدن بیشتر از آنکه نیاز به هوش سرشار داشته باشد به این خلاقیت مربوط می شود. اما اصلی ترین سوالی که در این رابطه ذهن پژوهشگران را به خود مشغول می کند این است که "نوابع چطور فکر می کنند؟" درواقع چه چیزی در ذهن آنها می گذارد که آنها را تبدیل به نابغه می کند؟ آنان با مطالعه و بررسی دفترچه های خاطرات ، مکالمات و ایده های بزرگترین متفکران و نوابغ جهان ، سعی داشته اند از روشهای متفکران و نوابغ جهان ، سعی داشته اند از روشهای تفکر نوابغ سردر بیاورند و شیوه های نگرش آنان را به جهان و مسائل اطرافشان که می تواند دامنه وسیعی از ایده های تاپ و بکر را بیافریند ، کشف کنند. با این وجود مهم تر از کشف شیوه های تفکر نوابغ آن است که به فرض آگاهی از این شیوه ها ، آیا ما هم قادر خواهیم بود چنین راه کارهایی را به کار ببندیم ، شبیه به آنان فکر کنیم و بالاخره تبدیل به یک نابغه شویم؟ "فاینمن" - فیزیکدان معروف و نابغه - معتقد بود ، از طریق آموزشهای مدرسه ای و دانشگاهی می توانیم به مردم یاد بدهیم که مانند نوابغ بیاندیشند! پس اگر تاکنون نابغه نبوده اید ، هنوز هم دیر نشده است. قصد داریم شما را از چند راه کار مناسب برای نابغه شدن با خبر بسازیم. خدا را چه دیدی ، شاید به کار بستن آنها برای شما هم موثر افتاد و از شما یک نابغه ساخت ، آخر آرزو که بر نوجوانان عیب نیست... چند نمونه از روشهای اندیشیدن ، که در میان نوابغ خلاق مشترک بوده از این قرار است: - نوابغ از دریچه های مختلف به مساله نگاه می کنند! آنها در برخورد با یک مساله ، اغلب به دنبال پیدا کردن یک نگاه تازه به آن هستند ، نگاهی که تاکنون از نظر دیگران پنهان مانده است. "لئورنادو داوینچی" معتقد بود که برای فهمیدن درست یک مساله ، باید یاد بگیریم چطور آن را از راه های گوناگون مورد بررسی قرار دهیم. او اعتقاد داشت که اولین برخورد و نگاه ما به یک سوال ، به شدت متاثر از نگاه معمول و روزمره ماست. او مساله خود را ابتدا از یک نگاه بعد از نگاهی دیگر و بعد از نگاه های دیگر بازسازی می کرد. با هر تغییر ، درک او از مساله عمیق تر و به همان اندازه به فهم نوجوانان دوست