مجله نوجوان 204 صفحه 14

فاطمه سالاروند دریای عزیز نوجوانانی که می­خواهند شاعر شوند، بخوانند باغهای کاغذی کلاس پنجم دبستان که بودم، نامه­ای برای برادر بزرگترم که سرباز بود، نوشتم. در پایان آن نامه چند خطی به اسم شعر نوشته بودم. جواب نامه که رسید، شوق و ذوق من برای سرودن شعر و در واقع تمرین نوشتن چند برابر شد. آخر برادرم کلّی تشویقم کرده بود و از من خواسته بود ذوق و استعدادم را جدی بگیرم و از خواندن و نوشتن غافل نشوم. راستش ما در یک شهرستان کوچک و کم امکانات زندگی می­کردیم امّا برادران بزرگترم که اهل مطالعه بودند و به شهرهای بزرگتری مثل تهران رفت­و­آمد داشتند، منابع تغذیۀ فرهنگی مرا کم و بیش تأمین می­کردند. به هر حال سالها گذشت و کم کم با فضاهای ادبی و شاعران هم سن و سال خودم و نیز با شاعران به نام و مطرح که قبلاً از طریق شعرهایشان آنها را می­شناختم، بیشتر آشنا شدم و به مرور شعر جدّی­ترین موضوع زندگی من شد. امروز که نزدیک به 30 سال از نوشتن آن نامه می­گذرد، به جرأت می­توانم بگویم تشویق و ترغیب اطرافیان در ایجاد انگیزه و اشتیاق و روی آوردن به نوشتن و سرودن یا هر هنر دیگری، بسیار تأثیرگذار است و باز به جرأت می­گویم این، مرحلۀ نخست کار است. شاید مهم­تر از آن میزان پشتکار و تلاش مشخص افراد است که نقشی تعیین کننده و جهت دهنده به علاقه­مندیها و ذوق آنها دارد. امروز تقریباً در هر شهرستان کوچک و بزرگی کانونهای ادبی و مراکز فرهنگی فعالی وجود دارد که در شکل­گیری