مجله نوجوان 204 صفحه 27

که ملکه دارند و پادشاه ندارند، کابینه دارند اما وزیر ندارند، مجلس دارند اما ملت ندارند! شاید در بین مطالب این جزوۀ آموزشی با سطح شعور و فهم ساکنان این گوی روشن بیشتر آشنا شوید. اگر دیدید یک نفر راسته دماغش را گرفته دارد توی خیابان راه می­رود، بدانید که از کرۀ ماه آمده است. *** شما که با بچه به زمین آمده­اید حواستان باشد با آن کالسکه­ای که بیشتر شبیه تانک است راه نیفتید توی پیاده­رو. این جوری نصف بیشتر پیاده­رو را اشغال می­کنید و راه برای عبور آدمها بسته می­شود. می­بینید اینجا چقدر پیاده­روهای مرتبی دارد؟ شما یک دفعه دیده­اید یک آدم با موتورسیکلت یا دوچرخه بیاید داخل پیاده­رو؟ ندیده­اید دیگر. پس لطف کنید نظم دنیای ما را به هم نزنید. چتر نجات و کیف فضایی­تان را طوری در دست تکان ندهید که برود توی چشم و چال آدمها. بعد می­گویید آدمها میهمان­نواز نیستند. آخه با عبور هر کدام از شما توی پیاده­روهای شهر ما خون راه می­افتد. شما چه موقع می­خواهید آداب راه رفتن را یاد بگیرید؟ اتفاقاً ایشان جلوی این همه آدم محترم، آب دهانشان را با سر و صدای بسیار انداخت توی خیابان. نخند مو قشنگ! خود حضرتعالی که موهایت را به سبک خفاش درست کرده­ای وقتی توی خیابان راه می­روی، دنبال سرت یک ماشین بازیافت راه می­افتد که پوست تخمه و کاغذ باطله و پوست شکلات و آدامس و میوه­ای را که تولید می­کنی، جمع می­کند. یک شیء هست به اسم سطل زباله که من شکلش را روی تخته کشیده­ام، آشغالها معمولاً در این ظرف قرار می­گیرد تا شما مثل آدمها این چیزها را یاد بگیرید، عمر من تمام می­شود. هیچ آدم عاقلی با دهان باز در حالی که دارد خمیازه می­کشد یا عطسه می­کند اجازه نمی­دهد مردم دندانهایش را بشمرند یا اجرای اکستر سمفونی با دهان توی خیابان برای فضاییها ممنوع است. این کار زشت را ما به نام سوت زدن می­شناسیم و معمولاً برای صدا زدن سگ آقای پتی بل از سوت زدن استفاده می­کنند نه صدا زدن همدیگر. وقتی قرار است با هم به گردش علمی در خیابان برویم، نباید همه در یک صف تمام عرض پیاده­رو را پر کنیم. پیاده­رو تنها متعلق به ما نیست. این چه اخلاقی است که بعضی از شما دارید؟ تا هم را می­بینید بدون مراعات دیگران وسط پیاده­رو جمع می­شوید و به زبان فضایی با هم حرف می­زنید در حالی که راه آدمها را مسدود می­کنید. البته بعضی کارها هم هست که فضایی باید خیلی ضایع باشد تا انجام دهد. مثل صدا زدن اسم کوچک یک خانم در خیابان حتی اگر فضایی باشد. معنی ندارد دعواهای داخل خانۀ خودتان را به خیابان بیاورید. آدمها گناه نکرده­اند که شما را به زمین راه داده­اند. خب، حالا با هم راه رفتن را تمرین می­کنیم. تمرین راه رفتن همه به صف آفرین! شکم خود را به داخل ببرید. قدمهای خود را بلند بردارید تا استراحت نرم و مطبوعی را در ساق پاها و رانهای خود احساس کنید. شانه­های خودتان را به عقب و پایین ببرید و سرتان را بالا بگیرید تا عضلات گردنتان به راحتی استراحت کند. حالا در ذهن خود یک خط مستقیم خیالی ترسیم کنید و روی همان خط در حالی که انگشتان پاها را کاملاً کشیده­اید، یک پا را جلوی پای دیگر گذاشته و به پیش بروید. تنفس خود را منظم کنید. اگر ریه دارید هوا را به طور منظم داخل ریه­ها کنید و بیرون بدهید. حرکت شما باید با تنفس شما ریتم خاصی را ایجاد کند. آقایان مثل قهرمانی باشند که قرار است روی سکوی افتخار بروند و خانمها مثل کسانی که عجله­ای برای رسیدن ندارند حتی اگر برای رسیدن عجله دارند. خب آماده­اید؟ یک... دو... سه.... چه کار می­کنید؟ چرا از دیوار بالا می­روید؟