مجله نوجوان 58 صفحه 18

به پرواز غازها بنگرید ... مرجان خوارزمی پاییز آینده، هنگامی که به غازهایی که برای زمستان به سوی جنوب پرواز می کنند.نگاه می کنید می بینید که به شکل«8» پرواز می کنند. ممکن است که کشف دانشمندان را راجع به علت پرواز کردن غازها به شکل«8» بخواهید بدانید هنکامی که هر پرنده بالهایش را به هم می زند. همان لحظه برای پرنده ای که از آن متابعت می کند.کششی به سمت بالا ایجاد می کند با پرواز کردن به شکل «8» کل دستهء پرندگان 71 درصد راندمان بیشتر برای پرواز کردن دارد که اگر هر پرنده به تنهایی پرواز کند.این طور نخواهد بود. انسانهایی در یک گروه قرار می گیرند. می توانند بهتر، سریعتر و آسانتر به آن جایی که می خواهند برسند. برای اینکه آنها با نیرو و حمایت یکدیگر سفر می کنند و پیش می روند. وقتی غازی از مسیر«8» خارج می شود. در آن لحظه احساس سنگینی و مقاومت می کند و سعی می کند به تنهایی پیش برود....و سریع برمی گردد داخل گروه تا از نیروی«بالا کشنده» گروه استفاده کند.اگر ما هم به اندازهء غاز حس یا درک داشته باشیم. در گروه کسانی می مانیم که پیشرو و هم مسیر با مسیر ما هستند(هر مسیری که انتخاب کرده اید) هنگامی که غاز راهنما( در جلو) خسته می شود. به گروه بر می گردد. غاز دیگری راهنمایی و هدایت(درجلو) را پیش می گیرد. تعویض جا در کارهایی که طاقت فرسا هستند. امری معقول است. غازها با صدای خود از پشت، جلودارها را تشویق می کنند(دلگرمی می دهند) که همان سرعت را ادامه بدهند. در آخر، آنچه مهم است...وقتی غازی بیمار و یا در اثر گلوله شکارچی مجروح می شود و از شکل گروهی غازها خارج می شود دو غاز دیگر آن را برای فرود همراهی، حمایت و حفاظت می کنند. آنها با غازی که افتاده است.می مانند تا قادر به پرواز شود یا بمیرد فقط آن موقع است که آنها پرواز کرده و به راه خود ادامه می دهند. به گروه غازها ملحق می شوند. واقعاً اگر گوشه ای از زندگی هر کدام از ما مانند غازها باشد می شود دنیا را گلستان کرد. اولین پروازها! رکتوپتریکس، به معنای پرندهء بالدار قدیمی، نوعی پرندهء ماقبل تاریخ است که 150 میلیون سال قبل، در طی دورهء ژوراسیک، زندگی می کرد به نظر می رسد که بخشی از آرکئوپتریکس پرنده و بخشی دیگر دایناسور باشد. برخلاف پرندگان پیشرفتهء امروزی، آرکئوپتریکس دارای دندان بود و بر روی هر بال سه چنگال داشت و دارای استخون جناغی مسطح، دنده های شکمی و دمی بلند و استخوانی بودف به علاوه این جانور که به اندازه یک کلاغ بود. با وجودیکه توانایی پرواز کردن داشت ولی نمی توانست به خوبی پرنده هایی که ما می شناسیم پرواز کند. طول بالهای آرکئوپتریکس حدود 5/0 متر و طول بدنش حدود 30 سانتیمتر بوده است و وزن آن، احتمالاً بین 300 تا 500 گرم بوده است. شب پره ها در جهان کمتر پرنده ای یافت می شود که مثل شب پره ها به پرواز محتاج باشد. پرندگان و حشرات هم پرواز می کنند ولی در جایی که لازم است با پا هم به این سو و آن سو راه می روند. اما پاها و اعضای بدن شب پره ها یا خفاش، به گونه ای آفریده شده است که برای راه رفتن اصلاً مناسب نیست. به همین دلیل است که خفاش حتی نمی تواند سر پا بایستد. بنابراین، چون بر شاخساری آرام می گیرد. راحت ترین حالت برایش همان است که وارونه از آن بیاویزد. شب پره ها شگفتیهای فراوان دارند. شب پره هایی هستند که وسعت بالشان به هنگام پرواز 16 سانتیمتر است و شب پره هایی هم وجود دارند که گسترهء بالهایشان 8/1 متر از فضا را پر می کند.