خانهء امان
روایت شده که حضرت علی بن الحسین علیه السّلام روزی یکی از غلامان خود را دوبار صدا زد و او پاسخ نداد تا بار سوم که جواب داد. حضرت فرمودند:« ای پسر! مگر صدای مرا نشنیدی؟!» گفت:« چرا شنیدم.» فرمود:« پس چرا جواب نمی دادی؟» گفت: «تنبلی کردم و از غضب شما ایمن بودم.» حضرت فرمود:« الحمدالله که بندهء زر خرید من هم، از خشم من در امان است.»
سرزنش خبر کش
مردی آمد نزد حضرت امام سجاد علیه السّلام و گفت: « فلان شخص دیروز حرفهای چنین و چنان دربارهء مشار می زد و عیبها می گرفت.» یکی از یاران پرسید:« آیا در جمع می گفت و خبر می ساخت؟» گفت:« نه که در نهان می گفت و با من می گفت.» امام فرمود :« سزای غیبت و تهمت با خداست. وعده گاه همه روز حساب است که او در میان همه حکم خواهد کرد. هیچ کس از بدگویی مردم در امان نیست. کسانی بودند که بر پیغمبر هم دروغ می بستند و عیب می گرفتند. برای آن شخص خوبتر آن بود که می آمد و حرفهایش را اینجا می گفت و مطلب را روشن می کردیم. ولی تو هم کار خوبی نکردی که حرف پنهانش را برای ما نقل کردی، سخنی که خودش در روی ما نمی گفت، از طرف دیگر حق ما را رعایت نکردی که از مسلمانی خبر دل آزاری آوردی که ما نشنیده بودیم. بعد از این پرهیز کن و بدان که کسی که عیب مردم را نزد دیگران بسیار می گوید، گواهی می دهد که عیبهای خود را در مردم جستجو می کند.»
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 58صفحه 34