مجله نوجوان 113 صفحه 24

دیپلماسی پشت میزهای گرد سر دبیر: از این که دعوت ما را قبول کردید ممنونم. تا حالا رسم بر این بود که بحث دربارۀ موضوعهای مهمّ سیاسی، فقط در برنامههای جدّی تلویزیون یا صفحههای سیاسی روزنامهها اتفاق بیفتد.کمتر پیش آمده که دوستان نوجوان دور هم بنشینند و از زاویۀ دید خودشان به این مسایل بپردازند. البته همه می دانند که نوجوانان ایرانی هم اهل سیاستند و هم خوب بلدند تحلیل کنند. چه بسا در جمع خانواده و فامیل و دوستان، درباره همه این موضوعها با هم صحبت می کنند ولی کمتر پیش آمده که در یک نشست جدّی، آن هم فقط با شرکت خودشان، پیرامون مسایل ایران و جهان با هم بحث کنند. حالا ما تصمیم گرفته­ایم فرصتی ـ هر چند کوتاه ـ برای تحقّق این امر فراهم کنیم. امیدوارم این جلسه هم برای شما که شرکت کرده­اید و هم برای دوستان خواننده مجلّه، جذّاب و مفید باشد. مقدّمه را بیشتر از این طول نمی دهم و با اجازۀ شما یکراست می روم سر اصل مطلب، یعنی بحث جنجال برانگیز انرزی هسته ای. اجازه بدهید با این سؤال شروع کنیم که به نظر شما واقعاً انرژی هسته ای حقّ مسلّم ماست؟ علی اصغر: به نظر من از این جهت حقّ مسلّم ماست که خودمان به آن رسیده­ایم. خیلی چیزها هم حقّ مسلّم ماست که هنوز به دست نیاورده­ایم. به هرحال مملکت ما در مقایسه با کشورهای صنعتی و پیشرفته، هنوز مشکلات زیادی دارد ولی همین که توانسته­ایم در بعضی رشتهها مثل انرژی هسته ای، به موفقیتهایی برسیم، جای شکرش باقی است. پس دلیلی ندارد که از این حق صرف نظر کنیم. عماد: من هم می گویم حقّ ماست که انرژی هسته ای داشته باشیم چرا که ذخایر زیرزمینی ما به هر حال تمام شدنی هستند. امیررضا: البته انرژی هسته ای فقط برای تولید انرزی نیست. در خیلی بخشها باعث پیشرفت سریع کشور می شود. عماد: خودم می دانم! (خندۀ جمع ) سردبیر: من فکر می­کنم نظر شما سه نفر، معدّلی از نظر همۀ بچّههای ایران و بلکه همۀ مردمان ماست. بعید می دانم که دیگر کسی در ضرورت این امر شک داشته باشد. من فقط یک سؤال مقدّماتی کردم که نتیجۀ دیگری بگیرم. بهتر است دربارۀ فواید انرژی هسته ای حرفی نزنیم چون نقل همۀ محافل است و بدیهی تر از آن است که بخواهیم به تکرارش بپردازیم. می خواستم ببینم احتمالاً نظر مخالفی هم بین شما هست که نبود. از سؤال بعدی هم پشیمان