شش ساله که شدم، پدرم مرا به مدرسه روستا برد. اولیای مدرسه مرا به دلیل سن پایین ثبت نام نکردند. در آن دوران معلم به اندازه کافی در روستا نبود. این امر دلایل گوناگونی داشت که یکی از آنها نبود ماشین بود که معلمان را از اردستان یا اصفهان به ده نهوج بیاورد. به مدرسه ده نمی‌رسیدند. اغلب معلمان مدرسه از شهرهای اصفهان و اردستان بودند که گاه غیبت می‌کردند و به ناچار کلاس‌ها تعطیل می‌شد.
کمبود معلم در مدرسه باعث شد برای کلاس اول و دوم، از شاگردان زرنگ و باهوش کلاس‌های چهارم و پنجم به عنوان معلم استفاده شود. خود من هم که به کلاس بالاتر می‌رفتم در چند نوبت، کلاس اول را درس می‌دادم.