آقای دکتر لازار رئیس درمانگاه منظریه و آقای حمسی معاون درمانگاه بود که به امام بسیار ارادت داشتند و با ما دوست بودند. یک روز نزد دکتر لازار رفتم تا در مورد حق ویزیت پاسداران بااو صحبت کنم. در آن زمان هزینه ویزیت با دکتر و دارو برای هر نفر پانزده تومان بود. کار درمانگاه بیشتر در حد رسیدگی به بیماریهایی نظیر تب و سرماخوردگی و وصل سرم و یا رادیولوژی بود. کادر درمانگاه بسیار خوش برخورد بودند. به دکتر گفتم: از شما توقع نیست ما را رایگان درمان کنید، چون وظیفه سپاه است ولی چون بیمارستان سپاه - نجمیه - دور است و ما دفترچه بیمه هم نداریم، توقع داریم در اینجا خدماتی از شما دریافت کنیم. دکتر لازار گفت: من امام را دوست دارم. خانوادهام در آمریکا زندگی میکنند و من به عشق ایران و ساختن این درمانگاه و اداره آن در ایران ماندهام. شما نصف مبلغ ویزیت را بدهید. به صورت شفاهی با هم توافق کردیم که تا پایان به همین منوال عمل میشد. یعنی وقتی پاسداری را به درمانگاه معرفی میکردیم از او هفت تومان ویزیت میگرفتند. دکتر لازار بعدها با مجوزی که از بیت امام گرفت برای دیدار با خانوادهاش به آمریکا رفت و پس از یکسال از دنیا رفت. خدااو را رحمت کند. بیمارستان فرهنگیان فعلی در خیابان نیاوران - منظریه سابق- از زحمات
اوست. اگر چند خط از نارساییها نوشتم و یا بعدا مینویسم برای آیندگانی است که قدر وضع موجودشان را بدانند و بر سر سفره حلالی که نشستهاند، چانهزنی نکنند.