‏‏بررسی دیدگاه اسلام درباره کرامت انسان‏

‏‏سرکار خانم دکتر معصومه صمدی ‏‎[1]‎

‏‏مکتب متعالی اسلام، از جمله مکاتبی است که هدایت و تعالی انسان هدف نهایی اش محسوب می شود. از این رو، انسان به عنوان یکی از موجودات نظام هستی از جایگاه و ارزش ممتازی برخوردار است. یکی از مؤلفه های هر مکتب فلسفی، مؤلفه انسان شناسی است. مؤلفه انسان شناسی از جمله مؤلفه های فلسفی است که در نظام تعلیم و تربیت اهمیتش دو چندان می شود؛ چرا که مخاطب تعلیم و تربیت انسان است و شناختن انسان دلالت هایی در تعلیم و تربیت خواهد داشت. یکی از ویژگی های انسان در مکتب تعالی بخش اسلام، کرامت است که به دو دسته کرامت ذاتی و کرامت اکتسابی تقسیم شده است. از الزامات کرامت انسان در اسلام، مجهز بودن انسان به ابزار عقل است و از وجوه کرامت انسان، آزادی داشتن و حاکمیت بر سرنوشت خویش است. از این رو، بر سیاستگذاران نظام اسلامی است که همواره در سیاستگذاری خود به این بعد از ابعاد وجودی انسان، یعنی کرامت داشتن وی توجه نماید و آن را محور برنامه ریزی های خود قرار دهند. ‏

‏‎ ‎

‏‎

‎