کرامت انسانی در اسلام و ادیان دیگر آسمانی
حجت الاسلام والمسلمین محمد طباطبایی
در عرصه ای که ارزش گوهر کرامت انسانی به فراموشی سپرده شده و ذلّت و پستی زر و زور جای آن را گرفته باشد، هدف از بعثت انبیای الهی مشخص می شود.
چون آدمیان در آکادمی ادیان نو آموختگان ابتدایی اند، برای ترقّی و صعود به دوره های عالی گام به گام قدم می زنند و همانطوری که موادّ درسی دوره ها، مختلف است و مکمل همند، شرایع الهی نیز مؤید و مکمل هم هستند و دین اسلام مهیمن و متممّ آنها است.
در این میان، با بررسی تطبیقی و مقایسه ای میان شرایع از نظر شناخت اجمالی کرامت انسانی می توان روزنه ای باز نمود و به ژرفای آن پی برد.
این مقاله با بررسی تطبیقی دستورات و معارف مطرح شده در دین مبین اسلام با سایر ادیان همچنین نتیجه می گیرد که:
این ویژگی برای دین مقدّس اسلام و پیامبر عظیم الشأن و ائمه اطهار(ع) است که ناخالصی ها و جنبه های کفرآلود شریعت را مورد نقد قرار داده و عقاید مشترک ابراهیمی را برای همه به ارمغان بیاورند.
نقش سترگ و بی بدیل حامیان اسلام ناب و شاگردان قرآن کریم مخصوصاً امام راحل عظیم الشأن(ره) در تبیین و تفسیر و اجرای اوامر الهی در زمان غیبت نه تنها جای فراموش شدنی نیست، بلکه آنچه امروزه در تمدن بشری به عنوان بن مایه ها و بنیادها و کردارها و گرایش ها و شناخت ها را همراه و همنوا با کرامت انسانی می شناسند، در پرتو نام و یاد آن سالک صالح، فقیه مرتحل، ناسک سالک، امام امّت، خمینی کبیر(ره) می باشد.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 56