فصل سوم : دوران مبارزه با رژیم ستم شاهی
استفاده از فرصت ها
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : اباذری ، عبدالرحیم

محل نشر : تهران

زمان (شمسی) : 1390

زبان اثر : فارسی

استفاده از فرصت ها

‏در اردیبهشت همین سال(1343) حاج آقا‏‏روح الله کمالوند‏‏ ـ که نقش تعیین کننده‌ای ‏‎ ‎‏در نهضت اسلامی داشت ـ درگذشت. آقای کمالوند شخصیت بزرگ علمی و مورد ‏‎ ‎‏توجه آیت الله خمینی بود. ایشان در تشییع جنازه آقای کمالوند حضور به هم رسانید. ‏‎ ‎‏مبارزان هم به دلیل این که ایشان بارها اعلامیه داده و مبارزی بزرگ در منطقه ‏‏خرم آباد‏‎ ‎‏و ‏‏لرستان‏‏ بود، سعی کردند در مسیر مبارزه،‌ از مراسم تشییع جنازه ایشان بهره‌برداری ‏‎ ‎‏مناسب را داشته باشند، چرا که در این مراسم روحانیون و بزرگان شرکت می‌کنند. و به ‏‎ ‎‏راستی مراسم تشییع جنازه ایشان بسیار با شکوه برگزار شد. ‏

‏در آن روزها ساواک و دولت هنوز آن اندازه گستاخ نبودند که این گونه مجالس را‏‎ ‎‏به هم زده و یا اغتشاشی به پا کنند. یکی از بهترین مراکز اجتماع مبارزان در آن زمان، ‏‎ ‎‏مسجد امام حسن عسگری علیه السلام‏‏ در قم بود، که پایگاه فرهنگی نهضت به شمار می‌آمد. ‏‎ ‎

‏در هر دهه یکی از عالمان متعهد در آن‌جا به سخنرانی و روشنگری می‌پرداخت. این ‏‎ ‎‏مجالس غیر از مجالس ختمی بود که در آن مسجد برگزار شد. هر شب یکی از آقایان ‏‎ ‎‏مدرسین و اهل خطابه، سخنرانی داشت. چون مردم و طلاب در جریان این سخنرانی‌ها‏‎ ‎‏بودند،‌ مسجد همیشه آکنده از جمعیت بود. سخنرانی‌های پرهیجانی انجام می‌شد. ‏‎ ‎‏بیشتر آقایانی که منبر هیجان آمیزی داشتند در آن‌جا سخنرانی می‌کردند، از جمله ‏‎ ‎‏می‌توان آقایان علی حجتی کرمانی، محمد جواد حجتی کرمانی،‌ یحیی انصاری و ‏‏محمد ‏‎ ‎‏یزدی‏‏ را نام برد. ‏

‏مسجد امام حسن عسگری علیه السلام قم چند مدیر داشت و به همین دلیل چندین نماز جماعت در ساعت‌های گوناگون در آن‌جا برگزار بود. آیت الله شیخ ‏‏ابوالفضل زاهدی‏‏ ـ ‏‎ ‎‏که پیرمردی ملا و اهل سخن بود ـ بزرگترین پیش‌نماز آن‌جا بود. کم کم این مسجد، ‏‎ ‎‏به کانون طلبه‌های انقلابی تبدیل شد. زیرا در هر بخش از مسجد، یکی از آقایان ‏‎ ‎‏تدریس داشت. از صبح تا شب بیش از سی کلاس در آن‌جا برگزار می‌شد. گردانندگان ‏‎ ‎‏این مسجد دسته‌ای بازاری مخلص بودند که با روحانیون روابط گرم و صمیمی داشته، ‏‎ ‎‏و همگی گوش به فرمان رو‌حانیت بودند.‏